Bioetanol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zakład produkcji bioetanolu w Goświnowicach

Bioetanol (alkohol rolniczy) – odwodniony (< 1% wody) alkohol etylowy (etanol) otrzymywany z biomasy (jako odnawialnego źródła węgla) lub z biodegradowalnej części odpadów (papieru, płyt drewnianych, itp.). Bioetanol może być stosowany w czystej postaci (tzw. E100) lub mieszany z innymi alkoholami (np. z metanolem) jako biopaliwo; może też być mieszany z paliwami, pochodnymi olejów mineralnych.

W Polsce planuje się uruchomienie (przy współudziale prof. Nazimka) zakładu produkującego "biobenzynę" na terenie byłej cukrowni w gminie Rejowiec[1].

Zdolność produkcyjna w Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

Zdolność produkcyjna największych europejskich producentów bioetanolu w 2014 r.

Firma Kraj Liczba i lokalizacja zakładów produkcyjnych Zdolność produkcyjna

[mln litrów]

Surowce
Abengoa BioEnergie Hiszpania Hiszpania (3), Holandia (1), Francja (1) 1281 Jęczmień, pszenica, kukurydza, odnawialne frakcje odpadów komunalnych
Crop Energies Niemcy Niemcy (1), Belgia (1), Francja (1), Wielka Brytania (1) 1200 Sok cukrowy, pszenica, kukurydza, pszenżyto
Tereos Francja Francja (6), Czechy (3), Belgia (1), USA (1) 1260 Sok cukrowy, pszenica
Cristanol Francja Francja (4) 550 Sok cukrowy, pszenica
Vivergo Wielka Brytania Wielka Brytania (1) 420 Pszenica
Agrana Austria Austria (1), Węgry (1 * 50%) 420 Pszenica, kukurydza
Verbio Niemcy Niemcy (2) 340 Ziarna (głównie żyta)
Agroetanol Szwecja Szwecja (1) 250 Pszenica
Żaden z zakładów nie stosuje całych buraków cukrowych. Sok cukrowy oznacza najczęściej syrop lub melasę. Dane z roku 2014[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zielona energia popłynie z Rejowca, mysl.pl [dostęp 04.04.2009]
  2. EurObserv'ER, Biofuels barometer 2015 [online], www.eurobserv-er.org [dostęp 2016-11-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]