Billy Casper – Wikipedia, wolna encyklopedia

Billy Casper

Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1931 San Diego
Data i miejsce śmierci	7 lutego 2015 Springville
Zawód, zajęcie	golfista
Narodowość	amerykańska
Multimedia w Wikimedia Commons

William Earl "Billy" Casper (ur. 24 czerwca 1931 w San Diego, zm. 7 lutego 2015 w Springville^[1]) – amerykański golfista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1954 po roku studiów na Uniwersytecie Notre Dame wystąpił na PGA Tour. W 1956 wygrał swój pierwszy turniej Labatt Open. W latach 1956-1975 odniósł 51 zwycięstw podczas turniejów PGA Tour, a w 1964 i 1970 był ich zwycięzcą. Znalazł się na 7. miejscu w historii w kategorii liczby zwycięstw.

Wystąpił w 8 turniejach Ryder Cup reprezentując Stany Zjednoczone. W 1979 podczas zawodów był kapitanem drużyny. Z sumą 23,5 punktów, pozostaje najbardziej utytułowanym zawodnikiem amerykańskiej historii Ryder Cup.

W turniejach PGA Tour Senior wygrał 9 razy, w tym Senior Open w 1983.

Po zakończeniu kariery zawodniczej zajmował się projektowaniem pól golfowych.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

• PGA Gracz Roku: 1966, 1970
• Vardon Trophy: 1960, 1962, 1966, 1968
• Najlepiej zarabiający: 1966, 1968
• World Golf Hall of Fame: 1978

Zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]

• PGA Tour (1954-1975) - 53 zwycięstwa
• Champions Tour Siege (1982-1989) - 10 zwycięstw
• Havana Invitational: 1958
• Brazilian Open: 1959, 1960
• Italian Open: 1975
• Mexican Open: 1977

Przypisy[edytuj | edytuj kod]