Bibiane Schoofs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bibiane Schoofs
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1988
Rhenen

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Rudi Visser

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

142 (11 czerwca 2012)

Australian Open

3Q (2018)

Roland Garros

2Q (2018)

Wimbledon

3Q (2012)

US Open

2Q (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 2 WTA 125, 23 ITF

Najwyżej w rankingu

83 (2 kwietnia 2018)

Roland Garros

1R (2020)

Wimbledon

1R (2018)

Bibiane Schoofs, (od lipca 2014 do września 2016 występowała pod nazwiskiem męża, jako Bibiane Weijers) (ur. 13 maja 1988 w Rhenen) – holenderska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodowy kontakt z tenisem rozpoczęła w czerwcu 2003 roku, biorąc udział z dziką kartą w turnieju ITF w holenderskim Alkmaar, gdzie odpadła już w pierwszej rundzie. Rok później, ponownie z dziką kartą, wystąpiła w podobnym turnieju w Enschede, jednak ponownie przegrała w pierwszym spotkaniu. Zagrała tam również po raz pierwszy w grze deblowej, w parze z Polką Martą Leśniak, ale także przegrała w premierowym meczu. W 2005 roku wystąpiła w kilku turniejach ITF, zarówno w grze singlowej, jak i w deblowej, a jej największym osiągnięciem z tego roku był finał debla w Tucuman w Argentynie. W następnym roku wygrała swój pierwszy turniej deblowy, natomiast pierwszy tytuł w grze podwójnej wywalczyła w 2010 roku, kiedy to wygrała turniej w Enschede, pokonując w finale Niemkę Nicolę Geuer. Najwięcej sukcesów w grze pojedynczej odniosła w 2011 roku, w którym rozegrała pięć finałów, z czego trzy wygrała.

Największym osiągnięciem Holenderki w turniejach rangi WTA jest ćwierćfinał turnieju w Luksemburgu w 2011 roku, w którym występowała po przejściu eliminacji, a w głównej imprezie pokonała Angelique Kerber i Rebeccę Marino.

W rankingu singlistek najwyżej była notowana w czerwcu 2012 roku, na 142. pozycji.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż 7 lipca 2014 r. i przyjęła nazwisko męża. We wrześniu 2016 r. powróciła do swojego panieńskiego nazwiska Schoofs.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 5 (2–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 stycznia 2018 Auckland Twarda Włochy Sara Errani Japonia Eri Hozumi
Japonia Miyu Katō
7:5, 6:1
Finalistka 1. 16 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Holandia Lesley Kerkhove Japonia Shūko Aoyama
Serbia Aleksandra Krunić
5:7, 3:6
Finalistka 2. 8 marca 2020 Lyon Twarda (hala) Holandia Lesley Pattinama Kerkhove Rumunia Laura Ioana Paar
Niemcy Julia Wachaczyk
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 2. 5 lutego 2023 Lyon Twarda (hala) Hiszpania Cristina Bucșa Serbia Olga Danilović
Aleksandra Panowa
7:6(5), 6:3
Finalistka 3. 3 marca 2024 Austin Twarda Polska Katarzyna Kawa Australia Olivia Gadecki
Wielka Brytania Olivia Nicholls
2:6, 4:6

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 listopada 2017 Mumbaj Twarda Meksyk Victoria Rodríguez Słowenia Dalila Jakupović
Rosja Irina Chromaczowa
7:5, 3:6, 10–7
Finalistka 1. 4 listopada 2018 Mumbaj Twarda Czechy Barbora Štefková Rosja Nateła Dzałamidze
Rosja Wieronika Kudiermietowa
4:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 2. 6 maja 2023 Saint-Malo Ceglana Belgia Greet Minnen Norwegia Ulrikke Eikeri
Japonia Eri Hozumi
7:6(7), 7:6(3)

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 29/08/2010 Holandia Enschede ITF 10 000 ziemna Niemcy Nicola Geuer 6:1, 6:2
2. 13/03/2011 Turcja Antalya ITF 10 000 ziemna Holandia Danielle Harmsen 6:0, 4:6, 6:3
3. 19/06/2011 Francja Montpellier ITF 25 000 ziemna Hiszpania Leticia Costas 6:4, 6:4
4. 03/07/2011 Holandia Middelburg ITF 25 000 ziemna Holandia Lesley Kerkhove 7:6, 6:1
5. 20/04/2014 Turcja Antalya ITF 10 000 twarda Czechy Sandra Honigova 6:0, 6:3
6. 12/07/2015 Holandia Amstelveen ITF 10 000 ziemna Dania Karen Barbat 6:4, 3:6, 6:1
7. 10/07/2016 Holandia Amstelveen ITF 10 000 ziemna Holandia Arianne Hartono 6:7(4), 6:4, 6:3
8. 19/02/2017 Niemcy Altenkirchen ITF 25 000 dywanowa Holandia Quirine Lemoine 7:5, 7:5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]