Bernard z Wąbrzeźna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernard z Wąbrzeźna OSB
Błażej Pęcharek
	Sługa Boży; zakonnik
	; Grób Bernarda z Wąbrzeźna, w lewym dolnym rogu miniaturka grodziskiej studzienki (Lubiń)
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1575 ; Wąbrzeźno
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1603 ; Lubiń
	Kierownik duchowy opactwa lubińskiego
Okres sprawowania	brak danych
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Benedyktyni
Prezbiterat	1602
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernard z Wąbrzeźna (właśc. Błażej Pęcharek; ur. 25 lutego 1575 w Wąbrzeźnie, zm. 2 czerwca 1603 w Lubiniu) – Sługa Boży, duchowny rzymskokatolicki, mnich z opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Syn burmistrza Wąbrzeźna Pawła Pęcharka i Doroty z domu Sasin. Po zakończeniu nauki w szkole parafialnej, w wieku 12 lat został wysłany przez ojca na nauki do Kolegium Jezuitów w Poznaniu. Wykazał się tam niezwykłą pilnością w pobieraniu nauk i w wieku 24 lat wstąpił do nowicjatu w lubińskim opactwie, gdzie wkrótce został mistrzem nowicjuszy.

Był ojcem duchownym opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu.

Wyróżniał się wielkimi cnotami chrześcijańskimi: ofiarną miłością do bliźniego, współczuciem dla chorych i ubogich. Zmarł w opinii świętości. Sarkofag z ciałem ojca Bernarda od 1794 jest umieszczony w kaplicy klasztornego kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Lubiniu^[1].

Szczególną czcią otaczają go mieszkańcy Grodziska Wielkopolskiego, gdzie według legendy ojciec Bernard pobłogosławił wyschniętą studnię, która dzięki temu ponownie napełniła się wodą. Woda ze studni była niezbędna do funkcjonowania miejskiego browaru - w tamtych czasach jedynego źródła dochodu dla miasta^[2].

Proces beatyfikacji[edytuj | edytuj kod]

Z inicjatywy ojców benedyktynów przekonanych o świątobliwości jego życia poczyniono starania w celu wyniesienia go na ołtarze^[3]. 18 marca 2009 Stolica Apostolska wydała dekret tzw. Nihil obstat wyrażający zgodę na rozpoczęcie jego procesu beatyfikacji^[3]. Odtąd przysługuje mu tytuł Sługi Bożego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Bartłomiej Kaczorowski: Zabytki architektury polskiej. Wyd. 2 zmienione. T. 2. 2009, s. 72. ISBN 978-83-02-10661-3.
↑ Informacja na Portalu Grodziskim
↑ ^a ^b ~1603~ (Błażej Pęcharek, Bernard of Wąbrzeźno). Newsaints.faithweb.com. [dostęp 2016-06-17]. (ang.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Informacja o Bernardzie z Wąbrzeźna na stronie Grodziska Wlkp.

[Kaczorowski2009-1] Bartłomiej Kaczorowski: Zabytki architektury polskiej. Wyd. 2 zmienione. T. 2. 2009, s. 72. ISBN 978-83-02-10661-3.

[grodziskibernard-2] Informacja na Portalu Grodziskim

[C-3] ~1603~ (Błażej Pęcharek, Bernard of Wąbrzeźno). Newsaints.faithweb.com. [dostęp 2016-06-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]