Bernard Rosa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernard Rosa
	Opat
Kraj działania	Święte Cesarstwo Rzymskie
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1624 ; Głogów
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1696 ; Krzeszów
	Opat
Okres sprawowania	1660–1696
Wyznanie	Katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Diakonat	18 grudnia 1650
Prezbiterat	3 czerwca 1651
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernard Rosa (ur. 24 czerwca 1624 w Głogowie, zm. we wrześniu 1696 w Krzeszowie) – cysters, opat klasztoru w Krzeszowie, założyciel Bractwa Świętego Józefa w Krzeszowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym synem Johanna Petera Rosy i Sabiny z domu Gross. W 1641 r. we Wrocławiu rozpoczyna studia retoryki. W latach 1644–1645 studiuje u jezuitów w Kolonii, gdzie się doktoryzuje. Studia teologiczne przeprowadza w Monachium i Nysie. Mając 25 lat, w roku 1649, wstępuje do zakonu cystersów w Henrykowie, gdzie pełni też funkcję przeora. W 1660 roku zostaje 41. opatem zakonu w Krzeszowie. W 1669 r. zakłada Bractwo Świętego Józefa, które miało m.in. podczas reformacji dokonać rekatolizacji. Bractwo założył za wzorem opata Mateusza Kolweissa w Lilienfeld w Austrii^[2]. Miało pogłębiać życie religijne w duchu katolicyzmu. Do Bractwa należeli zakonnicy ze Śląska, Czech, Moraw, Austrii, Bawarii, Westfalii i Nadrenii oraz księża diecezjalni, a także osoby świeckie. Byli wśród nich m.in.: biskup wrocławski Sebastian von Rostock, Johannes Scheffler (zw. Angelus Silesius), Michael Willmann. W 1673 r. zostaje wikariuszem generalnym i wizytatorem zakonu cystersów na Śląsku.

Zarządzając opactwem krzeszowskim stał się budowniczym szeregu kościołów i kaplic – za jego kadencji m.in. przebudowano kościół klasztorny, wybudowano kościół św. Anny na wzgórzu, zbudowano kaplicę św. Wawrzyńca na Śnieżce, rozpoczęto budowę Betlejem na stoku Anielskiej Góry w Górach Kruczych, w latach 1670–1675 w Chełmsku Śląskim wybudowano kościół pw. św. Rodziny, w latach 1690–1696 wybudowano kościół św. Józefa, a w latach 1672–1678 na przyległych do klasztoru polach i łąkach wzniesiono kaplice kalwarii.

Jego pisarski dorobek to 21 tytułów, z których jedna trzecia to pisma dotyczące kultu św. Józefa, są wśród nich też modlitewniki oraz traktaty ascetyczno-mistyczne. Pisał głównie po niemiecku – wyjątkowo po łacinie i polsku. Promował sztukę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Stanisław Jujeczka; Henryk Gerlic; Waldemar Könighaus, Katalog duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego na podstawie ksiąg święceń biskupów wrocławskich. 1650 – 1810/1812, Wrocław 2014, s. 490.
↑ Antoni Kiełbasa, Związki między klasztorami cysterskimi w Krzeszowie i Trzebnicy. Wybrane zagadnienia z XVII i XVIII wieku,[w:] H. Dziurla i K. Bobowski, Krzeszów uświęcony łaską, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1997 r., s. 190. ISBN 83-229-1275-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

H. Dziurla i K. Bobowski, Krzeszów uświęcony łaską, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1997 r., ISBN 83-229-1275-7.
Dolny Śląsk. Monografia historyczna; pod red. Wojciecha Wrzesińskiego; Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; Wrocław 2006. ISBN 83-229-2763-0.
Encyklopedia Ziemi Głogowskiej; Zeszyt 34; Towarzystwo Ziemi Głogowskiej; Głogów 1995; s. 15–19.
Stanisław Jujeczka; Henryk Gerlic; Waldemar Könighaus, Katalog duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego na podstawie ksiąg święceń biskupów wrocławskich. 1650 – 1810/1812, Wrocław 2014

[Stanisław_Jujeczka_1812-1] Stanisław Jujeczka; Henryk Gerlic; Waldemar Könighaus, Katalog duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego na podstawie ksiąg święceń biskupów wrocławskich. 1650 – 1810/1812, Wrocław 2014, s. 490.

[2] Antoni Kiełbasa, Związki między klasztorami cysterskimi w Krzeszowie i Trzebnicy. Wybrane zagadnienia z XVII i XVIII wieku,[w:] H. Dziurla i K. Bobowski, Krzeszów uświęcony łaską, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1997 r., s. 190. ISBN 83-229-1275-7.

[1]

[2]