B330 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomniejszony model modułu B330 w przekroju (2012)

B330 (wcześniejsze nazwy: Nautilus, BA 330) – podstawowy moduł projektowanej stacji kosmicznej firmy Bigelow Aerospace. Będzie to nadmuchiwany moduł (podobny do projektowanych przez NASA w ramach projektu Transhab oraz do pracującego na ISS modułu BEAM) wykorzystywany w celach komercyjnych, m.in. będzie wynajmowany agencjom kosmicznym różnych państw i przedsiębiorstwom w celu prowadzenia prac badawczych, a także jako hotel dla turystów kosmicznych.

B330 będzie miał łącznie z segmentem napędowym 16,88 m długości (po rozłożeniu modułu), szerokość 6,7 m, masę ok. 20 t i będzie mógł pomieścić 6-osobową załogę[1]. Czas użytkowania modułu będzie wynosił 20 lat. Po umieszczeniu na orbicie zostanie nadmuchany, przez co uzyska 330 m³ kubatury (stąd "330" w nazwie modułu). Załogi będą dowożone do stacji za pomocą prywatnych statków kosmicznych Starliner firmy Boeing lub Dragon firmy SpaceX.

Do celów testowych 12 lipca 2006 r. został wysłany w przestrzeń kosmiczną prototyp modułu stacji w skali 1:3 – Genesis I. W roku 2007 wystrzelono kolejny prototyp – Genesis II. Wyniesienie pierwszego modułu B330 na orbitę rakietą Atlas V jest planowane w 2020 r.[2], po wejściu do służby prywatnych statków załogowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B330 Space Station. Bigelow Aerospace. [dostęp 2018-01-13].
  2. Mike Wall: Private Space Habitat to Launch in 2020 Under Commercial Spaceflight Deal. Space.com, 2016-04-11. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]