Błędne Skały – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błędne Skały - korytarze
Błędne Skały - korytarze
Błędne Skały - skała zwana "Okrętem"
Błędne Skały - korytarze
Błędne Skały - pierwszego dnia wiosny

Błędne Skały (niem. Wilde Löcher) – zespół bloków skalnych na wysokości 853 m n.p.m., tworzący malowniczy labirynt (skalne miasto), położony w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Środkowych w Górach Stołowych.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Labirynt położony jest na obszarze Parku Narodowego Gór Stołowych i obejmuje północno-zachodnią część Stoliwa Skalniak[1]. Znajduje się między Kudową-Zdrojem a Karłowem, w pobliżu granicy z Czechami[1]. Najbliższa miejscowość to Bukowina Kłodzka. Obszar mający powierzchnię ok. 21 ha był rezerwatem przyrody (do czasu utworzenia Parku Narodowego Gór Stołowych)[1].

Powstanie[edytuj | edytuj kod]

Na dnie górnokredowego morza osadziły się grube pokłady piaskowców. W trzeciorzędzie, w czasie orogenezy alpejskiej zostały one wydźwignięte wraz z całymi Sudetami. Następnie rozpoczął się długotrwały okres erozji i odprowadzania zwietrzeliny[1]. Na skutek nierównej odporności poszczególnych warstw skalnych na wietrzenie i poszerzania szczelin, przecinających masyw w trzech kierunkach, powstały głębokie na kilka metrów korytarze o zmiennej szerokości[1].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przez Błędne skały prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne[1]:

  • szlak turystyczny żółty z Dusznik-Zdroju do Karłowa
  • szlak turystyczny zielony z Polanicy-Zdroju do Karłowa,
  • pomiędzy różnorodnymi formami skalnymi, takimi jak skalne maczugi, grzyby, czy słupy przebiega kilkusetmetrowa trasa turystyczna[1]. Niektóre ze skał posiadają własne nazwy takie jak Stołowy Głaz, Tunel, Kuchnia czy Kurza Stopka[1]. W najwęższych miejscach turyści muszą przeciskać się pomiędzy skalnymi szczelinami wąskimi na kilkadziesiąt centymetrów[1].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Przez kilka lat po drugiej wojnie światowej Błędne Skały najczęściej nazywane były Wilczymi Dołami. Takiego terminu używali m.in. żołnierze Wojsk Ochrony Pogranicza w meldunkach sytuacyjnych, dziennikarze w relacjach prasowych, czy niektórzy autorzy przewodników, jak np. Anna i Ignacy Potoccy. Niekiedy porównywano Błędne Skały do ruin zamczyska. Według legendy Błędne Skały stworzył Liczyrzepa[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 39,40. ISBN 83-7005-301-7.
  2. Legendy Gór Polskich

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]