August (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Augustimię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od przymiotnika augustus, nadanego jako przydomek Oktawianowi przez Senat i oznaczającego „dostojny, boski, majestatyczny, poświęcony, święty, czcigodny, pomyślny, wzniosły”. Przymiotnik ten pochodzi od rzeczownika augur i pierwotnie odnosił się tylko do rzeczy, tłumacząc się jako „uświęcony przez (dobre) przepowiednie, znaki” lub „przedsięwzięty pod sprzyjającymi znakami”[1]. Po raz pierwszy imię August zostało poświadczone w Polsce w 1349 roku[2], w łac. formie Augustus[3].

Żeńskim odpowiednikiem imienia jest Augusta.

August imieniny obchodzi[edytuj | edytuj kod]

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

  • esperanto: Aŭgusto[6]

Znane osoby o imieniu August[edytuj | edytuj kod]

Postaci fikcyjne[edytuj | edytuj kod]

  • C. Auguste Dupin – pierwszy w historii literatury detektyw, postać z powieści Edgara Allana Poego

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydawnictwo WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402.
  2. Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  3. M. Malec (red.): Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 2. Kraków: 1995. ISBN 83-85579-68-0.
  4. Santi e beati
  5. Santi e beati
  6. Kazimierz Tymiński: Mały słownik POLSKO-ESPERANCKI. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 429. ISBN 83-214-0326-3.