Arturo Araujo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arturo Araujo
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1878
Caja Seca

Data śmierci

1967

Prezydent Salwadoru
Okres

od marca 1931
do grudnia 1931

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Wiceprezydent

Maximiliano Hernández Martínez

Poprzednik

Pío Romero Bosque

Następca

rząd cywilny

Arturo Araujo (ur. 1878, zm. 1967) – inżynier i polityk salwadorski, utworzony przez niego rząd został obalony w wyniku wojskowego zamachu stanu.

Przywódca Partii Pracy (Partido Laborista) popieranej przez studentów, robotników i PCS. Po zwycięstwie w wyborach w 1931 zorganizowanych przez prezydenta Pío Romero Bosque, stanął na czele rządu, który ustanowił swobody obywatelskie i zalegalizował PCS[1]. Kryzys światowy w tym spadek cen kawy wywołał niepokoje, na skutek których jego rząd został obalony przez grupę młodych wojskowych, inspirowanych przez gen. Maximiliano Martíneza[2]. Araujo wraz z rządem schronił się w Gwatemali[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Łepkowski: Zamachy stanu,przewroty, rewolucje. Ameryka Łacińska w XX w.. Warszawa: Czytelnik, 1983. ISBN 83-07-00833-6.