Arthur Friedenreich – Wikipedia, wolna encyklopedia

El Tigre

Pełne imię i nazwisko	Arthur Friedenreich
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1892 São Paulo
Data i miejsce śmierci	6 września 1969 São Paulo
Wzrost	175 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1909 SC Germânia 1 (0) 1910 CA Ypiranga 2 (0) 1911 SC Germânia 13 (4) 1912 AA Mackenzie College 11 (15) 1913 CA Ypiranga 8 (5) 1913 SC Americano 5 (0) 1913–1914 Club Athletico Paulistano 2 (0) 1914 Atlas 1 (1) 1914–1915 CA Ypiranga 24 (23) 1915–1916 FC Payssandu 9 (4) 1916 Club Athletico Paulistano 2 (0) 1917 CA Ypiranga 6 (14) 1917 CR Flamengo 1 (0) 1917–1929 Club Athletico Paulistano 254 (290) 1929 SC Internacional ? (?) 1929 Atlético Mineiro ? (?) 1929 CA Santista 1 (0) 1930 Santos FC 92 (77) 1930–1933 São Paulo FC ? (?) 1933 Dois de Julho 32 (17) 1934–1935 São Paulo FC 5 (1) 1935 Santos FC 4 (0) 1935 CR Flamengo
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1914–1925  Brazylia 15 (8)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Arthur Friedenreich zwany El Tigre (ur. 18 lipca 1892, São Paulo - zm. 6 września 1969, tamże) – brazylijski piłkarz niemieckiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika. Przez wielu uważany za pierwszego wielkiego futbolistę brazylijskiego (choć niektórzy przyznają to miano dopiero Leonidasowi)^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mierzący 175 cm wzrostu środkowy napastnik rozpoczął przygodę z piłką w 1909 roku w klubie piłkarskim SC Germânia w wieku 17 lat i kontynuował ją do 1935 roku. W tym czasie reprezentował 7 klubów, choć zdecydowaną większość piłkarskiego życia poświęcił trzem - Ypiranga (po raz pierwszy w 1910, później wracał tam jeszcze trzy razy), Paulistano (pierwszy raz w 1914, wracał dwa razy, po drugim powrocie pozostał w tym klubie na 13 lat) i São Paulo da Floresta (ostatnie 5 lat gry, do 1935 roku). Grał także w São Paulo FC, Atletico Mineiro Belo Horizonte oraz CR Flamengo.

W reprezentacji Brazylii zadebiutował w 1914 roku w wygranym 2:0 towarzyskim meczu przeciwko angielskiemu klubowi Exeter City. Łącznie w drużynie narodowej zagrał 15 razy, zdobywając 8 goli i dwukrotnie, w 1919 i 1922, zostając mistrzem Ameryki Południowej, a w 1919 także królem strzelców turnieju.

Zasłynął wielką skutecznością pod bramką rywali - o ile oficjalne źródła podają, iż w swojej karierze zdobył 556 goli, o tyle nieoficjalne i zaliczające także nieoficjalne mecze przypisują mu strzelenie 1329 bramek, a więc więcej, niż strzelił Pelé^[2].

Ojciec Friedenreicha był imigrantem z Niemiec, matka Brazylijką, córką byłych niewolników afrykańskiego pochodzenia, w związku z czym piłkarz był Mulatem. W czasach, w których grał, w Brazylii powszechny był jeszcze rasizm, co utrudniało Friedenreichowi karierę: zdarzało mu się maskować ciemny kolor skóry pudrem. Zdarzało się też wycofywanie "czarnych" piłkarzy z reprezentacji Brazylii (to właśnie Friedenreich był pierwszym w historii reprezentacji Brazylii ciemnoskórym piłkarzem), np. uniemożliwiono im grę w turnieju Copa America w 1921 r. Wydatnie zmniejszyło to liczbę meczów Friedenreicha w reprezentacji.^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]