Arsenał artyleryjski w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arsenał artyleryjski
Ilustracja
Widok od północy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Stawna 8

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

August Fryderyk Fleischinger

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1868

Ukończenie budowy

1870

Zniszczono

1945

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Arsenał artyleryjski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Arsenał artyleryjski”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Arsenał artyleryjski”
Ziemia52°24′37,58″N 16°56′15,46″E/52,410439 16,937628

Arsenał artyleryjski w Poznaniu – zabytkowy, trzypiętrowy, ceglany gmach dawnego arsenału artyleryjskiego w Poznaniu przy ulicy Stawnej róg Garbar (adres: ul. Stawna 8).

Widok na obiekt w 1871

Pierwszy arsenał Landwehry wzniesiono w mieście w latach 1820–1821 u zbiegu ulic Wronieckiej i Stawnej. Obiekt ten nie istnieje i nie jest znany jego wygląd. Drugi arsenał zrealizowano w latach 1868–1870 na obecnym miejscu, według projektu berlińskiego urzędnika Ministerstwa Wojny - Augusta Fryderyka Fleischingera. Stoi w miejscu zburzonej części klasztoru Dominikanów.

Z neogotyckiego dwuskrzydłowego założenia na planie litery L, pozostał do dziś niewielki, zachodni fragment. Stropy budowli były specjalnie wzmacniane, co zabezpieczało je przed bombardowaniem, a w strefie parterowej zamocowano solidne osłony okien. Całość obłożona cegłą klinkierową i zwieńczona fryzem arkadowym.

Budynek poważnie uszkodzono w 1945 i w większej części rozebrano. Pozostały niewielki fragment pełni funkcję mieszkaniową.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]