French
DeutschArmand Gaétan Razafindratandra – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1925 | ||
| Data i miejsce śmierci | 9 stycznia 2010 | ||
| Arcybiskup Antananarivo | |||
| Okres sprawowania | 1994–2005 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 27 lipca 1954 | ||
| Nominacja biskupia | 27 kwietnia 1978 | ||
| Sakra biskupia | 2 lipca 1978 | ||
| Kreacja kardynalska | 26 listopada 1994 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji | 27 kwietnia 1978 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Armand Gaétan Razafindratandra (ur. 7 sierpnia 1925 w Ambohimalaza, zm. 9 stycznia 2010 w Mahajanga), madagaskarski duchowny katolicki, arcybiskup Antananarivo, kardynał[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był wnukiem gubernatora Tananarive (obecnie Antananarivo). Studiował w seminariach w Ambohipo i Ambatoroka, przyjął święcenia kapłańskie 27 lipca 1954 w Tananarive. Uzupełniał studia w Instytucie Katolickim w Paryżu (1954-1956). Po powrocie na Madagaskar zajmował się pracą duszpasterską, założył Krajowy Ośrodek Katechetyczny, którym kierował przez 10 lat. Był także rektorem seminarium w Faliarivo, dyrektorem duchowym seminarium w Ambatoroka[2].
Biskup[edytuj | edytuj kod]
27 kwietnia 1978 mianowany biskupem Majunga, (od 28 października 1989 zmiana nazwy na Mahajanga – diecezja Mahajanga) przyjął sakrę biskupią 2 lipca 1978 z rąk kardynała Victora Razafimahatratry SJ (arcybiskupa Tananarive)[3]. Był jednym z założycieli ekumenicznej Komisji Teologicznej, która znacząco wpłynęła na rozwój demokracji na Madagaskarze[2].
Kardynał[edytuj | edytuj kod]
W lutym 1994 został następcą zmarłego kardynała Razafimahatratry na stolicy arcybiskupiej Antananarivo (już po zmianie nazwy Tananarive), a 26 listopada tego samego roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti.
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej dla Kościoła Afryki wiosną 1994; wchodził w skład sekretariatu generalnego tej sesji. We wrześniu 1999 był specjalnym wysłannikiem papieża na obchodach 100-lecia ewangelizacji diecezji Antsirabe. W lipcu 1994 pełnił funkcję administratora apostolskiego sede vacante ed at nutum Sanctae Sedis Miarinavo. W latach 1996 – 2002 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Madagaskaru[1].
Był jednym z najstarszych kardynałów uprawnionych do wyboru papieża na konklawe po śmierci Jana Pawła II (kwiecień 2005). Kilka miesięcy później wraz z ukończeniem 80. roku życia utracił prawo udziału w konklawe, a 7 grudnia 2005 złożył na ręce papieża Benedykta XVI rezygnację z rządów archidiecezją Antananarivo.
W 2009 brał udział w Specjalnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów, które było poświęcone problemom Kościoła w Afryce[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GCatholic.org.Cardinals Created by John Paul II (1994). [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
- ↑ a b c Śp. kard.Armand Gaétan Razafindratandra. „L’Osservatore Romano”. 3-4 (321) 2010. s. 65. ISSN 1122-7249.
- ↑ Catholic Hierarchy. Diocese of Mahajanga. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
- Armand Gaétan Razafindratandra [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-26] (ang.).