French
DeutschSPR Gdynia – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data założenia | 1930 |
|---|---|
| Debiut w najwyższej lidze | 2007 |
| Liga | |
| Państwo | |
| Adres | ul. Kazimierza Górskiego 10, 81-302 Gdynia |
| Hala sportowa | Gdynia Arena (3330 miejsc siedzących) |
| Prezes | Marek Gutteter |
| Trener | |
| Strona internetowa | |
SPR Gdynia – polski żeński klub piłki ręcznej z Gdyni, istniejący w latach 1930–2017. Mistrz Polski w sezonach 2011/2012 i 2016/2017. Trzykrotny zdobywca Pucharu Polski. Uczestnik Ligi Mistrzyń w sezonie 2017/2018. W rozgrywkach występował pod następującymi nazwami sponsorskimi: Łączpol Gdynia (2003–2009), Vistal Łączpol Gdynia (2009–2013) i Vistal Gdynia (2013–2017).
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Gdyni istniał Amatorski Klub Sportowy, którego kontynuatorem był w latach 90. Izohan Gdynia. W lutym 2003 sponsorem tytularnym klubu piłki ręcznej została firma Łączpol, a w maju 2003 zespół wywalczył awans do I ligi, w której występował przez kolejne cztery lata[1]. W sezonie 2005/2006 zajął w niej 2. miejsce, natomiast w sezonie 2006/2007, w którym wygrał 18 z 20 meczów, uplasował się na 1. pozycji, wywalczając awans do Ekstraklasy[2]. Zadebiutował w niej na początku września 2007, wygrywając w spotkaniu wyjazdowym ze Słupią Słupsk (29:22). Sezon 2007/2008 klub zakończył na 7. miejscu po pokonaniu Zgody Rudy Śląskiej (27:27; 37:24)[3].
W sezonie 2008/2009 zespół zajął 4. miejsce w Ekstraklasie. W 2009 nowym sponsorem klubu została firma Vistal – zespół przyjął nazwę Vistal Łączpol Gdynia. W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 gdyńska drużyna zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski[1]. W rundzie zasadniczej sezonu 2011/2012 klub wygrał 18 meczów, jeden zremisował, a trzy przegrał, co dało mu 2. miejsce w tabeli. W ćwierćfinale gdyńskie szczypiornistki wyeliminowały KPR Jelenią Górę (43:33; 36:29), natomiast w półfinale pokonały SPR Lublin (35:31; 28:29; 35:33; 27:24). W finale zmierzyły się z Zagłębiem Lubin. Po pierwszych dwóch meczach rozegranych w Lubinie 5 i 6 maja 2012 był remis 1:1 (34:32 i 18:28). Zwycięzcy nie wyłoniły następne dwa spotkania rozegrane w Gdyni 12 i 13 maja (28:22; 17:24)[4]. O mistrzostwie Polski zadecydował dopiero piąty mecz, który odbył się 16 maja 2012 w Lubinie – Vistal Łączpol zwyciężył 26:25 i został mistrzem kraju. Decydującą o zwycięstwie bramkę rzuciła na 60. sekund przed końcem czasu gry Monika Głowińska[5].
Sezon 2012/2013 klub zakończył na 4. miejscu (po porażce w rywalizacji o brązowy medal z AZS Politechniką Koszalińską). W 2013 ze sponsorowania klubu wycofała się firma Łączpol, a nazwę drużyny zmieniono na Vistal Gdynia[6]. W sezonie 2013/2014 gdyński zespół powrócił na podium mistrzostw Polski, zdobywając brązowy medal po pokonaniu w pięciomeczowej rywalizacji o 3. miejsce Pogoni Szczecin. W sezonie 2014/2015 drużyna zdobyła wicemistrzostwo Polski – w rozegranym na początku maja 2015 finale przegrała z MKS-em Lublin (25:26; 22:27; 43:42; 27:33)[7]. W sezonie 2015/2016 Vistal Gdynia zajął 3. miejsce. W sezonie 2016/2017, w którym zaczął obowiązywać nowy system rozgrywek (bez fazy play-off), Vistal odniósł w rundzie zasadniczej 18 zwycięstw i poniósł cztery porażki. W tabeli zajął 1. miejsce z przewagą punktu nad Zagłębiem Lubin. W decydujących o końcowej klasyfikacji rundach III i IV wygrał sześć meczów, dwa zremisował i dwa przegrał. Z dorobkiem 50 punktów uplasował się na 1. pozycji, wywalczając mistrzostwo Polski. Drugie w tabeli Zagłębie Lubin wyprzedził o dwa punkty – w rozegranym 17 maja 2017 w Gdyni meczu 32. kolejki (ostatniej) z tą drużyną wygrał 24:22. W przedostatniej kolejce (31.) pokonał z kolei obrońcę tytułu mistrzowskiego, MKS Lublin (27:25)[8].
W sezonie 2009/2010 Vistal Łączpol Gdynia zadebiutował w europejskich pucharach, docierając do 1/2 finału Challenge Cup, w której odpadł po porażce z niemieckim Frisch Auf Göppingen (24:29; 22:28). W następnych sezonach gdyński zespół występował w Pucharze EHF i Pucharze Zdobywców Pucharów. W sezonie 2012/2013 przystąpił do gry w turnieju kwalifikacyjnym do Ligi Mistrzyń (zorganizowanym w duńskim Viborgu w dniach 22–23 września 2012). W pierwszym meczu pokonał hiszpański Balonmano Bera Bera (31:22), natomiast w drugim spotkaniu przegrał z Viborgiem (22:26) i nie wywalczył awansu[9].
27 sierpnia 2018 oficjalnie ogłoszono przystąpienie drużyny do projektu sportowego „Wielkiej Arki” oraz zmianę nazwy klubu na „Arka Gdynia”[10].
W ostatnim sezonie działalności drużyna borykała się z problemami finansowymi i została postawiona w stan likwidacji. 8 listopada 2018 drużyna została, decyzją komisarza rozgrywek, skreślona oficjalnie z listy uczestników PGNiG Superligi Kobiet[11].
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
- Krajowe
- Mistrzostwa Polski:
- 1. miejsce: 2011/2012, 2016/2017
- 2. miejsce: 2014/2015
- 3. miejsce: 2009/2010, 2010/2011, 2013/2014, 2015/2016
- Puchar Polski:
- Zwycięstwo:
- 2013/2014 – zwycięstwo w finale z Zagłębiem Lubin (24:19)
- 2014/2015 – zwycięstwo w finale z Zagłębiem Lubin (26:18)
- 2015/2016 – zwycięstwo w finale z Pogonią Szczecin (26:21)
- Zwycięstwo:
- Mistrzostwa Polski juniorek:
- 2. miejsce: 2012, 2013
- 3. miejsce: 2015, 2016, 2017
- Mistrzostwa Polski juniorek młodszych:
- 1. miejsce: 2012, 2016
- 3. miejsce: 2015
- Międzynarodowe
- Liga Mistrzyń:
- Faza grupowa: 2017/2018[9]
- Challenge Cup:
- 1/2 finału: 2009/2010[9]
Kadra w sezonie 2018/2019[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[12]
| Nr | Zawodniczka |
|---|---|
| Bramkarki | |
| 1 |  Beata Kowalczyk |
| 12 | Marta Chodakowska |
| Rozgrywające | |
| 13 | Katarzyna Czarnik |
| 22 | Kinga Gutkowska |
| 24 | Natalia Kowalczyk |
| 37 | Marta Śliwińska |
| 71 | Martyna Borysławska |
| 73 | Kornelia Małecka |
| Katarzyna Zegarlicka | |
| Skrzydłowe | |
| 5 | Julia Wtulich |
| 10 | Patrycja Bieńkowska |
| 87 | Jagoda Błaszkowska |
| Katarzyna Kołodziejska | |
| Obrotowe | |
| 8 | Michalina Wąsik |
| 14 | Aleksandra Dorsz |
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
- Maria Bochińska (2005–2007)
- Grzegorz Gościński (2007–2009)
- Jerzy Ciepliński (2009–2011)
Thomas Ørneborg (2011–2012)- Andrzej Niewrzawa (2012)
- Adrian Struzik (2012)
- Jens Steffensen (2012–2014)
- Paweł Tetelewski (2014–2017)
- Agnieszka Truszyńska (2017)
Giennadij Kamielin (2017–2018)[13]- Marcin Markuszewski (od 2018)[14]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Historia klubu. vistalreczna.pl. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2006/2007. zprp.pl. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Łączpol Gdynia zakończył sezon na 7. miejscu. sportowefakty.wp.pl, 10 maja 2008. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)].
- ↑ Tabela rozgrywek – sezon 2011/2012. zprp.pl. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Małgorzata Boluk: Historyczne złoto Vistalu!. sportowefakty.wp.pl, 16 maja 2012. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Krzysztof Lewandowski: Zmiana nazwy gdyńskiej drużyny. sportowefakty.wp.pl, 20 czerwca 2013. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Tabela rozgrywek – sezon 2014/2015. zprp.pl. [dostęp 2017-09-16].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)].
- ↑ a b c Profil klubu na stronie EHF. eurohandball.com. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
- ↑ Wielka Arka Gdynia: sześć klubów, cztery dyscypliny pod jednym szyldem, „trojmiasto.pl” [dostęp 2018-08-31] (pol.).
- ↑ Komunikat Komisarza Rozgrywek ZPRP w sprawie Arki Gdynia, „Związek Piłki Ręcznej w Polsce” [dostęp 2018-11-23] (pol.).
- ↑ Serwis Sport Trojmiasto.pl [online], trojmiasto.pl [dostęp 2018-08-09] (pol.).
- ↑ Zmiana trenera drużyny seniorek w Gdyńskim Towarzystwie Piłki Ręcznej. vistalreczna.pl. [dostęp 2017-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-30)].
- ↑ Marcin Markuszewski nowym szkoleniowcem seniorek!. gtpr.pl, 11 lutego 2018. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-15)].