Ariel Pink – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ariel Pink

Ariel Pink podczas koncertu w Sztokholmie
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1978 Los Angeles
Instrumenty	Wokal, gitara, instrumenty klawiszowe
Gatunki	Lo-fi, Pop[1], Muzyka eksperymentalna
Zawód	producent kompozytor wokalista
Aktywność	od 1996
Wydawnictwo	Paw Tracks, Human Ear Music, UUAR, Manimal Vinyl
Zespoły
Ariel Pink's Haunted Graffiti, Holy Shit, Shits & Giggles
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ariel Pink (właśc. Ariel Marcus Rosenberg, ur. 24 czerwca 1978) – amerykański muzyk z Los Angeles.

Większość swoich płyt nagrał przy pomocy ośmiośladowego magnetofonu kasetowego Yamahy, grając samemu na wszystkich instrumentach, używając ust i innych części swojego ciała zamiast perkusji^[2]. Sprzęt nagrywający uległ awarii w okolicy 2003-2004 roku, przez co planowana na 10 części płytowa seria Haunted Graffiti nigdy nie została dokończona. Od 2005 roku Ariel koncertuje i nagrywa ze swoim zespołem Haunted Graffiti.

Studiował na California Institute of the Arts, na wydziale sztuk wizualnych, lecz studiów nie ukończył^[3]. W latach 2002-2005 był mężem Alisy Daniels, której poświęcił jeden ze swoich utworów. Do znanych fanów artysty należą m.in. Animal Collective, Max Tundra czy J Mascis.

Seria Haunted Graffiti[edytuj | edytuj kod]

Na serię Haunted Graffiti składają się albumy nagrane głównie samodzielnie przez Ariela. Znane jest 8 części tej serii nagranych w latach 1998-2003, niektóre wydane tylko w formie CD-R^[4].

1. Underground
2. The Doldrums
3. Scared Famous
4. FF>>
5. House Arrest
6. Lover Boy
7. Holy Shit EP
8. Worn Copy

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

• The Doldrums [Paw Tracks, 2004]
• Worn Copy [Paw Tracks, 2005]
• House Arrest [Paw Tracks, 2006]
• Before Today [4AD, 2010]
• Mature Themes [4AD, 2012]
• Pom Pom [4AD, 2014]
• Dedicated to Bobby Jameson (2017)

Albumy wydane w limitowanych nakładach[edytuj | edytuj kod]

• House Arrest/Lover Boy [Ballbearings Pinatas, 2003]
• Worn Copy [Rhystop, 2003]
• Ariel Rosenberg's Thrash & Burn: Pre [Human Ear Music, 2006]
• Stranded at Two Harbors (jako Holy Shit) [UUAR, 2006]
• Lover Boy [CDBaby, 2006]
• Scared Famous [Human Ear Music, 2007]
• Underground [International Vinyl, 2007]
• Oddities Sodomies Vol. 1 [Vinyl International, 2008]
• Grandes Exitos [Vinyl International, 2009]
• FF>> (2010)

Występy w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Ariel Pink wraz z Haunted Graffiti wystąpił w Polsce na 6 koncertach

• 2009-06-16 Warszawa, Kamieniołomy
• 2011-08-07 Katowice, Off-Festival
• 2012-11-24 Warszawa, Hydrozagadka
• 2015-11-16 Katowice, Jazz Club w ramach festiwalu Ars Cameralis
• 2015-11-17 Warszawa, Hybrydy
• 2018-08-05 Katowice, Off-Festival

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Artysta w ciągu swej kariery nie stronił od wypowiedzi i zachowań scenicznych uznawanych za kontrowersyjne. Regularnie wyrażał też swoje poparcie dla Donalda Trumpa, co spotykało się z krytycznym odbiorem części fanów, jak i środowiska muzycznego. Z tego powodu część fanów artysty oraz osób z branży zdecydowała się odsunąć od niego^[5]. W roku 2021 muzyk wziął udział w wiecu politycznym Donalda Trumpa, który później przerodził się w atak na Kapitol Stanów Zjednoczonych. Rosenberg przyznał, że: "Wziął udział we wiecu, aby wyrazić swoje poparcie w sposób pokojowy, nie był jednak częścią tłumu szturmującego Kapitol".

Dwa dni po owym zajściu, wytwórnia muzyczna Mexican Summer, która od wielu lat wydawała muzykę Ariela, zdecydowała się na całkowite zerwanie z nim współpracy, o czym poinformowała we wpisie na Twitterze^[6]. Reakcja mediów oraz branży muzycznej na poglądy polityczne artysty jest uznawana przez niego za przykład tzw. cancel culture.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Wybrane utwory [1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]