Architektura wielowarstwowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Architektura wielowarstwowa (ang. multi-tier architecture lub n-tier architecture) – architektura komputerowa typu klient-serwer, polegająca na rozdzieleniu interfejsu użytkownika, przetwarzania i składowania danych na kilka osobnych warstw, które mogą być oddzielnie rozwijane i aktualizowane, co ułatwia ich utrzymanie i nie wpływa negatywnie na funkcjonowanie pozostałych warstw.

Najpowszechniej używanym przykładem architektury wielowarstwowej jest architektura trójwarstwowa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]