Archipelag Zachodnioestoński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Archipelag Zachodnioestoński
Lääne-Eesti saarestik
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Estonia

Akwen

Morze Bałtyckie

Wyspy

Sarema, Hiuma, Muhu, Vormsi

Liczba wysp

ok. 900

Powierzchnia

3933 km² km²

Populacja (2003)
• liczba ludności


46 000

• gęstość

12 os./km²

Mapa
Położenie na mapie
Położenie archipelagu
Położenie na mapie Estonii
Mapa konturowa Estonii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Archipelag Zachodnioestoński”
Ziemia58°30′N 23°00′E/58,500000 23,000000

Archipelag Zachodnioestoński (est. Lääne-Eesti saarestik) – wyspy w zachodniej Estonii na Bałtyku. W archipelagu znajdują się cztery największe wyspy Estonii: Sarema, Hiuma, Muhu i Vormsi oraz ok. 500 drobniejszych wysp. Powierzchnia archipelagu to ok. 4000 km².

Archipelag dawniej był znany jako Wyspy Moonsundzkie (est. Moonsundi arhipelaagiks, ros. Моонзундский архипелаг) – nazwa ta pochodzi od niemieckiej nazwy wyspy Muhu (Moon) i słowa sund, czyli cieśnina.

W 1917 Niemcy przeprowadzili na archipelagu operację desantową. Do walk doszło tam także w 1941 i 1944.

Chronione tereny[edytuj | edytuj kod]

W 1990 UNESCO ustanowiło na terenie archipelagu Rezerwat biosfery Archipelagu Zachodnioestońskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. West Estonian Archipelago. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).