Apsley House – Wikipedia, wolna encyklopedia

Apsley House

Wellington Museum

Apsley House
Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Londyn
Adres	149 Piccadilly, London, W1
Styl architektoniczny	neoklasycyzm
Architekt	Robert Adam, Benjamin Dean Wyatt
Rozpoczęcie budowy	1771
Ukończenie budowy	1778
Ważniejsze przebudowy	1819
Pierwszy właściciel	Henry Bathurst (2. hrabia Bathurst)
Kolejni właściciele	Richard Wellesley, Arthur Wellesley
Położenie na mapie City of Westminster Apsley House
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Apsley House
Położenie na mapie Anglii Apsley House
Położenie na mapie Wielkiego Londynu Apsley House
51°30′12,24″N 0°09′06,12″W/51,503400 -0,151700
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Apsley House – neoklasyczny budynek mieszkalny, dawna londyńska rezydencja Arthura Wellesleya, 1. księcia Wellingtona. Obecnie siedziba kolekcji Wellington^[1].

Budynek powstał w latach 1771–1778 pod kierunkiem architekta Roberta Adama, na zlecenie hrabego Bathursta nazywanego lordem Apsley. W 1807 syn lorda sprzedał dom Richardowi Wellesleyowi, który 10 lat później sprzedał go swojemu młodszemu bratu księciu Wellington. Książę zlecił rozbudowę i renowacje domu architektowi Benjaminowi Deanowi Wyattowi^[2].

Budynek jest czasami nazywany Wellington Museum według ustawy parlamentu z 1947 roku. Dom jest zarządzany przez English Heritage i jest otwarty dla publiczności jako muzeum i galeria sztuki. Mieści kolekcję Wellington, pokaźny zbiór obrazów i innych dzieł sztuki oraz pamiątek związanych z karierą księcia Wellingtona. 9. książę Wellington zachował część budynku do użytku prywatnego. Jest to rzadki przykład angielskiej arystokratycznej willi z końca XVIII wieku^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]