Antonio Sanabria – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Sanabria
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Arnaldo Antonio Sanabria Ayala

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1996
San Lorenzo

Wzrost

180 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Torino FC

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2007 Cerro Porteño
2007–2009 La Blanca Subur
2009–2013 FC Barcelona
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2014 FC Barcelona B 10 (3)
2014 US Sassuolo 2 (0)
2014–2016 AS Roma 2 (0)
2015–2016 Sporting Gijón (wyp.) 29 (11)
2016–2021 Real Betis 70 (17)
2019–2020 Genoa CFC (wyp.) 39 (9)
2021– Torino FC 57 (14)
W sumie: 209 (54)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2013  Paragwaj U-17 9 (6)
2013–2015  Paragwaj U-20 10 (0)
2013–  Paragwaj 29 (2)
W sumie: 48 (8)
  1. Aktualne na: 21 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 29 stycznia 2022.

Arnaldo Antonio Sanabria Ayala (ur. 4 marca 1996 w San Lorenzo) – paragwajski piłkarz występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Torino FC oraz w reprezentacji Paragwaju.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Sanabria początkowo trenował futsal, później jednak zdecydował się na piłkę nożną. W 2004 roku dołączył do szkółki młodzieżowej Cerro Porteño[2]. W 2007 roku wraz z rodzicami przeniósł się do Hiszpanii, gdzie rozpoczął treningi z lokalnym klubem La Blanca Subur CF.

W 2009 roku, w wieku 13 lat, Sanabria został graczem akademii piłkarskiej FC Barcelony[3]. Rok później przesunięto go do La Masii. We wrześniu 2012 roku Sanabria został zaproszony przez Tito Vilanovę na trening pierwszej drużyny[4].

W sierpniu 2013 roku przesunięto go do zespołu rezerw[5]. 29 września Sanabria zaliczył oficjalny debiut, występując przez 22 minuty w przegranym 0:1 spotkaniu z Mallorką[6]. 20 listopada odrzucił ofertę przedłużenia kontraktu z klubem[7]. Trzy dni później zdobył swoją pierwszą bramkę dla Barcelony B, która przegrała jednak 1:2 z UD Las Palmas[8].

W styczniu 2014 roku został graczem Sassuolo, jednak już pół roku później trafi do Romy. W sierpniu 2015 został wypożyczony do Sportingu Gijón[9].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Sanabria ma za sobą grę w młodzieżowych kadrach Paragwaju do lat 17 i do lat 20. 14 sierpnia 2013 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji podczas zremisowanego 3:3 spotkania z Niemcami[10].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 6 czerwca 2019)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Barcelona B 2013/14 Segunda División 10 3 10 3
Sassuolo 2013/14 Serie A 2 0 0 0 2 0
AS Roma 2013/14 Serie A 2 0 0 0 0 0 2 0
Sporting Gijón (wyp.) 2015/16 Primera División 29 11 1 0 30 11
Real Betis 2016/17 Primera División 22 4 0 0 22 4
2017/18 Primera División 16 8 0 0 16 8
2018/19 Primera División 15 2 3 1 5 2 23 5
Genoa CFC (wyp.) 2018/19 Serie A 15 3 0 0 0 0 15 3
Ogólnie w karierze 111 29 4 1 5 2 120 32

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antonio Sanabria. laliga.es. [dostęp 2016-09-08]. (hiszp.).
  2. Con ustedes, el paraguayo Antonio Sanabria, futuro crack del Barcelona. Pasión Libertadores.com, 2013-04-06. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-25)]. (hiszp.).
  3. Un paraguayo en La Masia. ABC Color, 2012-01-13. [dostęp 2013-12-14]. (hiszp.).
  4. Toni Sanabria, el yacaré del gol. El Mundo Deportivo, 2013-10-04. [dostęp 2013-12-14]. (hiszp.).
  5. La fuerza de la juventud. Sport, 2013-08-13. [dostęp 2013-12-14]. (hiszp.).
  6. El Mallorca asalta el Miniestadi. Marca, 2013-09-29. [dostęp 2013-12-14]. (hiszp.).
  7. Sanabria no renovará con el Barça. Diario Gol, 2013-11-20. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-25)]. (hiszp.).
  8. Los grancanarios llaman a la puerta del ascenso directo. Marca, 2013-11-23. [dostęp 2013-12-14]. (hiszp.).
  9. El delantero internacional paraguayo Sanabria, nuevo jugador del Sporting. realsporting.com, 2015-08-12. [dostęp 2015-12-09]. (hiszp.).
  10. Niemcy vs. Paragwaj 3 - 3, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2013-12-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]