Antonio Quarracino – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Quarracino

Kardynał prezbiter
Ipsi gloria
Kraj działania	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	8 sierpnia 1923 Pollica di Salerno, Włochy
Data i miejsce śmierci	28 lutego 1998 Buenos Aires
Miejsce pochówku	?↗
Arcybiskup Buenos Aires
Okres sprawowania	1990–1998
Prymas
Okres sprawowania	20 listopada 1990–28 lutego 1998
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 grudnia 1945
Nominacja biskupia	3 lutego 1962
Sakra biskupia	8 kwietnia 1962
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1991 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Maria della Salute a Primavalle
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Quarracino (ur. 8 sierpnia 1923 w Pollica, diecezja Vallo della Lucania, Włochy, zm. 28 lutego 1998 w Buenos Aires) – argentyński duchowny katolicki pochodzenia włoskiego, arcybiskup Buenos Aires i przewodniczący Konferencji Episkopatu Argentyny, kardynał, prymas Argentyny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako małe dziecko emigrował z rodziną z Włoch do Argentyny. Studiował w seminarium Św. Józefa w La Plata. Przyjął święcenia kapłańskie 22 grudnia 1945 w Lujan i został inkardynowany do diecezji Mercedes. Pracował jako wykładowca seminarium w Mercedes, sekretarz kurii diecezjalnej, asesor kościelny Młodzieżowej Akcji Katolickiej i radca diecezjalny; wykładał także na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim Santa Maria de los Buenos Aires.

3 lutego 1962 został mianowany biskupem Nueve de Julio, przyjął sakrę biskupią 8 kwietnia 1962 w Mercedes z rąk Anunciado Serafiniego (biskupa Mercedes). Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962–1965). 3 sierpnia 1968 został przeniesiony na stolicę biskupią Avellaneda. W latach 1979–1982 był sekretarzem generalnym, a 1982–1987 przewodniczącym Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM. Brał udział w obradach sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (1980, 1983, 1985).

18 grudnia 1985 został promowany na arcybiskupa La Plata, a 20 listopada 1990 mianowany arcybiskupem Buenos Aires (zastąpił kardynała Juana Carlosa Aramburu). Został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych rytów orientalnych w Argentynie (pozbawionych własnego ordynariusza); w latach 1990–1996 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.

28 czerwca 1991 został wyniesiony przez papieża Jana Pawła II do godności kardynalskiej, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria della Salute a Primavalle. Od grudnia 1993 był członkiem Rady Kardynalskiej ds. Problemów Organizacyjnych i Ekonomicznych Stolicy Świętej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• sylwetka kardynała Quarracino w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].
• Antonio Quarracino [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-24]  (ang.).