Antonio Munguía – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Munguía
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antonio Munguía Flores

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1942
m. Meksyk

Data śmierci

8 stycznia 2018

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1962–1966 Necaxa ?? (12)
1966–1972 Cruz Azul ?? (15)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965–1971  Meksyk 42 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Antonio Munguía Flores (ur. 27 czerwca 1942 w mieście Meksyk, zm. 8 stycznia 2018[1]) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Munguía, opisywany jako zdolny rozgrywający o dużych umiejętnościach, pochodzi z Colonia Álamos – jednej z dzielnic miasta Meksyk. Jest wychowankiem stołecznego zespołu Club Necaxa, w którego barwach zadebiutował w meksykańskiej Primera División jako dwudziestolatek, w sezonie 1962/1963, wówczas także zdobywając swojego premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej. Szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie, a w rozgrywkach 1965/1966 zdobył ze swoją drużyną krajowy puchar – Copa México, jak i superpuchar Meksyku – Campeón de Campeones. Był to zarazem jego jedyne osiągnięcia w drużynie Necaxy, której barwy reprezentował przez cztery lata.

W połowie 1966 roku Munguía, mimo oferty z Deportivo Toluca, przeniósł się do innego klubu ze stolicy, Cruz Azul. Tam również został jednym z podstawowych graczy drużyny prowadzonej wówczas przez Raúla Cárdenasa. W sezonie 1968/1969 wywalczył z Cruz Azul pierwsze zarówno w swojej karierze, jak i w historii zespołu mistrzostwo Meksyku (zdobył wówczas jedną z bramek w meczu finałowym z Leónem), do tego dołożył również krajowy puchar, superpuchar i zwycięstwo w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu – Pucharze Mistrzów CONCACAF. Podczas następnych rozgrywek, 1969/1970, zanotował za to wicemistrzostwo kraju, natomiast w 1970 roku zdobył drugi w swojej karierze północnoamerykański Puchar Mistrzów, po raz drugi został również mistrzem Meksyku – w sezonie México '70. Z biegiem czasu zaczął jednak tracić pozycję w wyjściowym składzie. W 1971 roku trzeci raz zdobył Puchar Mistrzów CONCACAF, a w rozgrywkach 1971/1972 po raz trzeci został mistrzem Meksyku. Ogółem grał w Cruz Azul przez sześć sezonów, karierę piłkarską kończąc w wieku 30 lat. Później zajmował się trenowaniem juniorów tego klubu.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1965 roku Munguía znalazł się w ogłoszonym przez selekcjonera Ignacio Trellesa składzie na Mistrzostwa CONCACAF, podczas których 28 marca w wygranym 2:0 meczu z Salwadorem zadebiutował w reprezentacji Meksyku. Na tym turnieju wystąpił jeszcze dwukrotnie, zaś jego kadra narodowa zwyciężyła ostatecznie w rozgrywkach. Później zagrał jeszcze w dwóch meczach wchodzących w skład udanych eliminacji do Mistrzostw Świata 1966, jednak mimo to nie znalazł się w składzie na tamten mundial.

W 1970 roku, po kilkunastu występach w meczach towarzyskich, został powołany przez trenera Raúla Cárdenasa na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Tam był podstawowym graczem swojej reprezentacji, występując we wszystkich czterech spotkaniach, w tym w trzech w pierwszym składzie; w fazie grupowej z ZSRR (0:0), Salwadorem (4:0) i Belgią (1:0), a także w ćwierćfinale z Włochami (1:4). Meksykanie, pełniący wówczas rolę gospodarzy, po raz pierwszy w historii na mistrzostwach świata zdołali wyjść z grupy, w której zajęli drugie miejsce, lecz odpadli z mundialu zaraz potem, w ćwierćfinale. Później grał jeszcze w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1974, jednak meksykańska reprezentacja kosztem Haiti nie zakwalifikowała się na tamten mundial. Ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na 42 rozegranych konfrontacjach, w których ani razu nie wpisał się na listę strzelców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Muere Antonio Munguía, Gloria Del Cruz azul y mundialista Mexicano. deportes.televisa.com. [dostęp 2018-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-09)]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]