Antonio Bacci – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Bacci
Kardynał diakon
Herb duchownego Non nomen sed virtus
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

4 września 1885
Giugnola

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1971
Rzym

Sekretarz Listów Książęcych
Okres sprawowania

1931–1960

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 sierpnia 1909

Nominacja biskupia

5 kwietnia 1962

Sakra biskupia

19 kwietnia 1962

Kreacja kardynalska

28 marca 1960
Jan XXIII

Kościół tytularny

S. Eugenio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 kwietnia 1962

Konsekrator

Jan XXIII

Współkonsekratorzy

Giuseppe Pizzardo
Benedetto Aloisi Masella

Antonio Bacci (ur. 4 września 1885 w Giugnola, zm. 20 stycznia 1971 w Rzymie) – włoski kardynał, latynista.

Jako jeden z wiodących ekspertów od łaciny, Bacci był przeciwnikiem wprowadzenia języków narodowych do mszy po Soborze watykańskim II. Był współautorem Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae, listu skierowanego do papieża Pawła VI w 1969 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium w rodzinnej archidiecezji Florencja. Święcenia kapłańskie otrzymał 9 sierpnia 1909. Był następnie wykładowcą i ojcem duchownym swego rodzimego seminarium. W latach 1922–1931 pracował w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej. W tym czasie otrzymał tytuły prywatnego szambelana papieskiego i prałata. Od 1931 sprawował funkcję sekretarza Listów Książęcych. Był odpowiedzialny za przygotowywanie dokumentów papieskich w języku łacińskim. Jako specjalista od tego języka powoływano go do wygłaszania mów żałobnych, pisanych i odczytywanych przez niego w doskonały sposób. Był też duchownym, który wygłosił rozważania w kaplicy Sykstyńskiej podczas konklawe 1958. Nowemu papieżowi Janowi XXIII tak spodobała się ta łacińska mowa Bacciego, że obdarzył go purpurą kardynalską na konsystorzu z marca 1960[2].

Po wprowadzeniu wymogu przyjęcia święceń biskupich przez kardynałów, Bacci otrzymał wraz z jedenastoma kolegami sakrę w dniu 19 kwietnia 1962. Otrzymał stolicę tytularną Colonia de Cappadocia. Głównym konsekratorem był Jan XXIII. Uczestnik konklawe 1963. Pochowany został w rodzinnej miejscowości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Died. Richard B. Russell, 73, dean of the U.S. Senate [online], Time, 21 grudnia 2008 [dostęp 2022-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-21].
  2. Religion. Seven New Hats [online], Time, 3 listopada 2012 [dostęp 2022-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]