Antoni Dąsal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Dąsal

Data i miejsce urodzenia	1 maja 1939 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	25 marca 1978 Wrocław
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	lekka
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Wrocław 1961 waga lekka złoto Wrocław 1966 waga lekka srebro Warszawa 1963 waga lekka srebro Bydgoszcz 1964 waga lekka srebro Kraków 1965 waga lekka brąz Warszawa 1960 waga piórkowa

Antoni Dąsal (ur. 1 maja 1939 w Sosnowcu, zm. 25 marca 1978 we Wrocławiu) – polski bokser.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pięściarstwem zainteresował się w 1955 roku, wstępując do klubu Lotnik Wrocław. Następnym klubem była Gwardia Wrocław, w której to walczył do zakończenia kariery w 1969 roku. Zaliczał się do najwybitniejszych bokserów wagi lekkiej w latach 60. w Polsce. Startując w mistrzostwach Polski wywalczył dwa razy tytuł mistrzowski w 1961 i 1966, wicemistrzem był w 1963, 1964 i 1965 roku, wszystkie osiągnięcia w kategorii lekkiej. Był też brązowym medalistą w 1960 w wadze piórkowej. Posiadał również tytuł drużynowego mistrza Polski w 1966 roku.^[1] Uczestnicząc w Spartakiadzie Gwardyjskiej, wywalczył mistrzostwo w 1962 i 1965 oraz wicemistrzostwo w 1964 roku w kategorii lekkiej. W latach 1960-1962, wystąpił trzykrotnie w reprezentacji Polski, 2 walki wygrywając i 1 przegrywając. W swojej karierze stoczył 276 walk, z czego 198 wygrał, 38 zremisował i 40 przegrał. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem we wrocławskiej Gwardii.

Zmarł od odniesionych ran w wypadku samochodowym, jaki miał miejsce 6 dni wcześniej na trasie z Krakowa do Wrocławia.

Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]