Anton Buttigieg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anton Buttigieg

Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1912 Qala
Data i miejsce śmierci	5 maja 1983 Qala
Prezydent Republiki Malty
Okres	od 27 grudnia 1976 do 26 grudnia 1981
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Anthony Mamo
Następca	Albert Hyzler
Multimedia w Wikimedia Commons

Anton Buttigieg (mt. Anton Buttiġieġ; ur. 19 lutego 1912 w Qala, zm. 5 maja 1983 tamże) – maltański polityk, prawnik, publicysta i poeta, deputowany, wicepremier i minister, wicelider Partii Pracy, prezydent Malty w latach 1976–1981.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w seminarium na Gozo oraz w St Aloysius’ College. Następnie studiował na Uniwersytecie Maltańskim, na którym uzyskał BA (1934) oraz doktorat z prawa (1940). Podczas II wojny światowej służył w siłach policyjnych, później podjął praktykę prawniczą. Zajmował się też dziennikarstwem jako reporter „Times of Malta” (1946–1948) oraz redaktor „The Voice of Malta” (1959–1970), organu prasowego Partii Pracy. W 1955 po raz pierwszy został wybrany do Izby Reprezentantów^[1]. Mandat poselski uzyskiwał następnie w wyborach w 1962, 1966, 1971 i 1976^[2].

Pełnił organizacyjną funkcję przewodniczącego Partii Pracy (1959–1961), był też zastępcą jej lidera Doma Mintoffa (1962–1976). W latach 1971–1976 zajmował stanowiska wicepremiera oraz ministra sprawiedliwości i kontaktów z parlamentem^[1]. Po wyborach w 1976 krótko odpowiadał także za mieszkalnictwo. W październiku tegoż roku złożył mandat deputowanego^[2]. W grudniu 1976 został drugim po ustanowieniu republiki prezydentem Malty. Urząd ten sprawował do grudnia 1981^[1].

Zajmował się również poezją, wydawał tomy poetyckie, był laureatem kilku nagród literackich^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]