Anthem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anthem (ang. hymn) – anglikański nieliturgiczny utwór chóralny[1] z tekstem angielskim. Odpowiednik motetu w muzyce katolickiej i protestanckiej, a po wprowadzeniu basso continuo i stylu concertato – kantaty. Teksty anthemów ograniczały się, w przeciwieństwie do kontynentalnych kantat, do psalmów[2].

W okresie renesansu powstał wielogłosowy, polifoniczny anthem motetowy (full anthem) na chór (full choir). W XVII w. anthem upodobnił się do kantaty (verse anthem) – wprowadzono partie przeznaczone na głosy solowe z towarzyszeniem instrumentalnym (verse), również fragmenty czysto instrumentalne (sinfonia, ritornel). W XVII w. powstawały wreszcie anthemy koncertujące, zawierające wersety solowe, koncertowanie wokalno-instrumentalne, wstępy i inteludia instrumentalne oraz basso continuo.

Anthemy komponowali między innymi: William Byrd, Orlando Gibbons, John Blow, Henry Purcell, Georg Friedrich Händel, Henry Cooke (zwany Captain Cooke), Matthew Locke i Pelham Humfrey, a współcześnie Gerald Finzi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Anthem - Słownik języka polskiego
  2. ↑ Manfred Bukofzer Muzyka w epoce baroku, PWN, s. 282

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Gwizdalanka: Historia Muzyki 2. Kraków: 2006.
  • Józef Chomiński, Krystyna Wilkowska-Chomińska: Historia Muzyki 1. Kraków: 1989.
  • Manfred Bukofzer: Muzyka w epoce baroku. Warszawa: 1970.
  • anthem, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2010-02-24].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anthem&oldid=59906351”