Anni Friesinger-Postma – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anni Friesinger-Postma
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1977
Bad Reichenhall

Wzrost

169 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Salt Lake City 2002 1500 m
złoto Turyn 2006 Drużynowo
złoto Vancouver 2010 Drużynowo
brąz Nagano 1998 3000 m
brąz Turyn 2006 1000 m
MŚ na dystansach
złoto Calgary 1998 1500 m
złoto Salt Lake City 2001 1500 m
złoto Berlin 2003 1000 m
złoto Berlin 2003 1500 m
złoto Berlin 2003 3000 m
złoto Seul 2004 1000 m
złoto Seul 2004 1500 m
złoto Inzell 2005 5000 m
złoto Inzell 2005 Drużynowo
złoto Nagano 2008 1000 m
złoto Nagano 2008 1500 m
złoto Richmond 2009 1500 m
srebro Warszawa 1997 1500 m
srebro Warszawa 1997 3000 m
srebro Nagano 2000 1500 m
srebro Salt Lake City 2001 3000 m
srebro Seul 2004 3000 m
srebro Inzell 2005 1000 m
srebro Inzell 2005 1500 m
srebro Salt Lake City 2007 1000 m
srebro Richmond 2009 1000 m
brąz Calgary 1998 3000 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Hamar 2007 wielobój
srebro Nagano 2004 wielobój
srebro Heerenveen 2008 wielobój
MŚ w wieloboju
złoto Budapeszt 2001 wielobój
złoto Heerenveen 2002 wielobój
złoto Moskwa 2005 wielobój
srebro Heerenveen 2007 wielobój
brąz Heerenveen 1998 wielobój
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
2005/2006
1. miejsce
2007/2008
3. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
2000/2001
1. miejsce
2001/2002
1. miejsce
2003/2004
1. miejsce
2005/2006
2. miejsce
2006/2007
3. miejsce
1999/2000
3. miejsce
2004/2005
Puchar Świata (3000 m/5000 m)
1. miejsce
2001/2002
3. miejsce
1999/2000
3. miejsce
2000/2001
3. miejsce
2003/2004

Anni Friesinger-Postma (ur. 11 stycznia 1977 w Bad Reichenhall) – niemiecka łyżwiarka szybka, wielokrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy oraz wielokrotna zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Anni Friesinger podczas ZIO 2006

Pierwszy sukces w karierze Anni Friesinger osiągnęła w 1994 roku, kiedy zdobyła srebrny medal w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Berlinie. W tej samej kategorii wiekowej zdobyła też srebrny medal na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Seinäjoki oraz złoty podczas mistrzostw świata juniorów w Calgary w 1996 roku.

W 1997 roku wystartowała na dystansowych mistrzostwach świata w Warszawie, gdzie zajęła drugie miejsce w biegach na 1500 i 3000 m. Na obu dystansach przegrała tylko ze swą rodaczką Gundą Niemann. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Calgary Friesinger zwyciężyła w biegu na 1500 m, a bieg na 3000 m ukończyła na trzeciej pozycji, za Gundą Niemann-Stirnemann i Claudią Pechstein. Mistrzostwa świata w Nagano w 2000 roku przyniosły jej srebrny medal w biegu na 1500 m, a podczas mistrzostw świata w Salt Lake City w 2001 roku zwyciężyła na tym dystansie oraz zajęła drugie miejsce w biegu na 3000 m. Niemka zdominowała rywalizację na mistrzostwach świata w Berlinie w 2003 roku, gdzie była najlepsza w biegach na 1000, 1500 i 3000 m. Kolejne trzy medale wywalczyła podczas mistrzostw w Seulu w 2004 roku: zwyciężyła na dystansach 1000 i 1500 m oraz była druga na 3000 m, ulegając tylko Claudii Pechstein. Najwięcej medali zdobyła jednak na mistrzostwach świata w Inzell w 2005 roku, gdzie czterokrotnie stawała na podium. Indywidualnie wygrała bieg na 5000 m, a wspólnie z Sabine Völker i Danielą Anschütz najlepsza była także w biegu drużynowym. Ponadto w biegach na 1000 i 1500 m zajmowała drugie miejsce, w pierwszym przypadku ustępując Holenderce Barbarze de Loor, a w drugim Cindy Klassen z Kanady. Start w biegu na 1000 m podczas mistrzostw świata w Salt Lake City w 2007 roku był jej jedynym na tych mistrzostwach, zdobyła jednak srebrny medal, rozdzielając Ireen Wüst z Holandii oraz Kanadyjkę Christine Nesbitt. Zdobyła także złote medale w biegach na 1000 i 1500 m na mistrzostwach świata w Nagano w 2008 roku i złoty na dłuższym z tych dystansów podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Richmond. W 2009 roku była też druga na 1000 m, plasując się za Christine Nesbitt.

Friesinger zdobyła pięć medali mistrzostw świata w wieloboju: złote podczas MŚ w Budapeszcie (2001), MŚ w Heerenveen (2002) i MŚ w Moskwie (2005), srebrny podczas MŚ w Heerenveen (2007) oraz brązowy na MŚ w Heerenveen (1998). W 2007 roku zdobyła ponadto złoty medal na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Hamar, wyprzedzając Ireen Wüst i Cindy Klassen. W tej samej konkurencji zdobywała srebrne medale podczas mistrzostw świata w Nagano w 2004 roku oraz mistrzostw świata w Heerenveen w 2008 roku. W zawodach tych triumfowały odpowiednio Holenderka Marianne Timmer oraz Niemka Jenny Wolf.

Już podczas swojego pierwszego startu olimpijskiego, na igrzyskach w Nagano w 1998 roku zdobyła medal. W biegu na 3000 m zajęła trzecie miejsce, przegrywając tylko z dwiema rodaczkami: Gundą Niemann-Stirnemann i Claudią Pechstein. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City na tym samym dystansie była czwarta, przegrywając walkę o podium z Cindy Klassen. Zwyciężyła za to w biegu na 1500 m, zajmując ponadto piąte miejsce w biegu na 1000 m i szóste na 5000 m. Medale przywiozła także z igrzysk w Turynie w 2006 roku, gdzie razem z Danielą Anschütz, Lucille Opitz, Claudią Pechstein i Sabine Völker zwyciężyła w biegu drużynowym, a indywidualnie była trzecia w biegu na 1000 m. Blisko podium była także na dystansach 1500 i 3000 m, jednak w obu przypadkach kończyła rywalizację na czwartej pozycji. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, jednak w startach indywidualnych zajęła dziewiąte miejsce na 1500 m oraz czternaste na 1000 m. Wspólnie z Danielą Anschütz-Thoms, Stephanie Beckert i Katrin Mattscherodt zdobyła co prawda złoty medal w biegu drużynowym, jednak nie wystąpiła w finale. Została zastąpiona przez Mattscherodt po tym, jak przewróciła się w półfinale i linię mety przekroczyła leżąc.

Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 56. zwycięstw indywidualnych i trzy drużynowe. Najlepsze rezultaty osiągała na dystansie 1500 m, w sezonach 2000/2001, 2001/2002, 2003/2004 i 2005/2006 zwyciężając w klasyfikacji końcowej, w sezonie 2006/2007 była druga, a sezony 1999/2000 i 2004/2005 kończyła na trzeciej pozycji. Ponadto w sezonach 2005/2006 i 2007/2008 wygrywała klasyfikację końcową 1000 m, a w sezonie 2006/2007 była trzecia. Pierwsze miejsce zajęła również w klasyfikacji 3000 m/5000 m w sezonie 2001/2002, a w sezonach 1999/2000, 2000/2001 i 2003/2004 była trzecia. Friesinger jest czwarta na liście zawodniczek z największą liczbą zwycięstw indywidualnych w zawodach Pucharu Świata[1].

W 2003 roku została uhonorowana Nagrodą Oscara Mathisena. Ustanowiła pięć rekordów świata[2].

Jest córką niemieckiego panczenisty Georga Friesingera i polskiej panczenistki, Janiny Korowickiej. W sierpniu 2009 roku wyszła za mąż za holenderskiego łyżwiarza szybkiego Idsa Postmę. Także jej brat, Jan Friesinger oraz siostra Agnes uprawiali łyżwiarstwo szybkie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Olimpiada Miejsce Data Konkurencja Rezultat Czas
Nagano 1998 Nagano 11 lutego 1998 3000 m Brąz 4.09,44 min
Salt Lake City 2002 Salt Lake City 20 lutego 2002 1500 m Złoto 1.54,02 min (RŚ)
Turyn 2006 Turyn 16 lutego 2006 Drużynowo[3] Złoto 3.01,26 min
Turyn 2006 Turyn 19 lutego 2006 1000 m Brąz 1.16,11 min
Vancouver 2010 Vancouver 27 lutego 2010 Drużynowo[4] Złoto 3.02,82 min

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata na dystansach[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w wieloboju[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w wieloboju sprinterskim[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]