Anne Marie Carl-Nielsen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anne Marie Carl-Nielsen
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1863 ; Sønder Stenderup
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1945 ; Kopenhaga
Narodowość	duńska
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anne Marie Carl-Nielsen (ur. 21 czerwca 1863 w Sønder Stenderup, zm. 22 lutego 1945 w Kopenhadze) – duńska rzeźbiarka. Preferowanymi tematami były zwierzęta domowe i ludzie, z intensywnym, naturalistycznym przedstawieniem ruchów i sentymentów. Przedstawiła także tematy z mitologii nordyckiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Anna Maria Carl-Nielsen była córką rolnika Paula Juliusa Brodersena i jego żony Frederikke Johanne. Dorastała na dużej farmie z wieloma zwierzętami; jej ojciec był jednym z pierwszych, którzy importowali bydło bezpośrednio z Anglii. Już jako dziecko wykazywała talent plastyczny, a jej pierwszą pracą w 1875 roku była mała gliniana owca z ogrodu wiejskiego^[1].

W 1880 roku przyjechała do szkoły rzeźbiarskiej Christiana Carla Magnussena w Szlezwiku, gdzie pobierała nauki przez trzy miesiące, a przede wszystkim opanowała technikę rysunku. Dwa lata później wyjechała do Kopenhagi i uczęszczała do szkoły rysunku dla kobiet Wilhelma Kleina. W tym samym roku została uczennicą rzeźbiarza Augusta Saabye (1823–1916), z którym pracowała przez kilka lat. Innymi nauczycielami, u których pobierała nauki, byli malarze Jørgen Roed i Henrik Olrik (1830–1890).

W 1884 r. po raz pierwszy pokazała popiersie portretowe na wiosennej wystawie w Charlottenburgu, a w 1887 r. wygrała nagrodę pieniężną za grupę fontann „Thor z wężem Midgardu” (Thor med Midgaardsormen). W 1895 roku zdobyła nagrodę za projekt wejścia głównego Ratusza w Kopenhadze. W tym samym roku Copenhagen Art Association pokazało jej prace na wystawie indywidualnej. W 1889 r. przez prawie rok uczęszczała do nowo otwartej szkoły artystycznej dla kobiet w Kopenhadze, co było równoznaczne z Królewską Duńską Akademią Sztuki.

Wraz z rzeźbiarką Agnes Lunn (1850–1941) podróżowała do Holandii, Belgii i na światową wystawę w Paryżu w 1889 r., gdzie zdobyła brązowy medal za rzeźbę z brązu „Two Calve”. W latach 1892–1944 regularnie brała udział w wystawach w bezpłatnych salach wystawowych w Kopenhadze.

W 1932 uczestniczyła w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w konkursach na osiągnięcia artystyczne^[2].

18 kwietnia 1891 Anna Maria Carl-Nielsen wyszła za mąż za duńskiego kompozytora Carla Nielsena. Razem mieli troje dzieci: Johanne Carl-Nielsen, Anne Marie Frederikke Carl-Nielsen, Hans Børge Carl-Nielsen.

Jej pogrzeb odbył się w katedrze w Kopenhadze. Jest pochowana na cmentarzu Vestre Kirkegård obok męża^[3].

W 1957 r. Powstała Fundacja im. Carla Nielsena i Anne Marie Carl-Nielsen, która corocznie przyznaje nagrody; jest to największa niezależna nagroda kulturalna w Danii^[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzyła różne popiersia portretowe i pomniki, ale przede wszystkim małe rzeźby figurkowe, w szczególności postacie zwierząt charakteryzujące się realizmem, a także impresjonistyczne szkice i studia zwierząt w ruchu^[1].

W Atenach skopiowała grupę Poros ze szczytu Starej Świątyni Ateny. Stworzyła płaskorzeźbę lwa z obnażonymi zębami, która spoczywa na czterech złożonych skrzydłach. Przedstawienie figuratywne znajduje się od 1904 roku, jako „Lew św. Marka” na północnym portalu Katedry w Ribe; ponadto stworzyła inne prace artystyczne, które można oglądać na drzwiach katedry^[1].