Anna Swenn-Larsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anna Swenn-Larsson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1991
Mora

Klub

Rättviks SLK

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

21.12 2010, Courchevel (26. miejsce - slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

21.12 2010, Courchevel
(26. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

8.03 2014, Åre
(3. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
srebro Åre 2019 Slalom
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Crans-Montana 2011 Slalom

Grund Anna Swenn-Larsson (ur. 18 czerwca 1991 w Mora) – szwedzka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata oraz wicemistrzyni świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Anna Swenn-Larsson pojawiła się 16 grudnia 2006 roku w Funäsdalen, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu. W 2008 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Formigal, jednak nie ukończyła już pierwszego przejazdu w slalomie. Jeszcze trzykrotnie startowała na zawodach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Crans Montana w 2011 roku, zdobywając srebrny medal w slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 21 grudnia 2010 roku w Courchevel, gdzie zajęła 26. miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 8 marca 2014 roku w Åre, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Mikaela Shiffrin z USA oraz kolejna Szwedka, Maria Pietilä-Holmner. W sezonie 2018/2019 zajęła 11. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu była czwarta.

W 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Schladming, zajmując 23. miejsce w swej koronnej konkurencji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek uplasowała się jedną pozycję wyżej. Na tej samej imprezie, wspólnie z Pietilä-Holmner, Sarą Hector, Mattiasem Harginem, Markusem Larssonem i André Myhrerem wywalczyła brązowy medal w rywalizacji drużynowej. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując jedenaste miejsce w slalomie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu w tej samej konkurencji była piąta. Podczas mistrzostw świata w Åre w 2019 roku zdobył srebrny medal w slalomie. Rozdzieliła tam Mikaelę Shiffrin i Petrę Vlhovą ze Słowacji. Była też dziewiąta w tej samej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 21 lutego 2014 Rosja Soczi Slalom 1:44,54 +3,37 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
5. 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slalom 1:38,63 +0,98 Szwecja Frida Hansdotter
9. 9 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,98 +1,33 Słowacja Petra Vlhová

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
23. 16 lutego 2013 Austria Schladming Slalom 1:39,85 +3,23 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
3. 10 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Drużynowo - -  Austria
22. 14 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:38,48 +4,36 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
16. 18 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:37,27 +3,42 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
5. 12 lutego 2019 Szwecja Åre Drużynowo - -  Szwajcaria
2. 16 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 1:57,05 +0,58 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNF2 18 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:43,15 - Kanada Laurence St-Germain

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF1 28 lutego 2008 Hiszpania Formigal Slalom 1:33,85 - Austria Bernadette Schild
DNF1 1 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:42,07 - Szwajcaria Denise Feierabend
31. 2 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:45,81 +10,10 Niemcy Viktoria Rebensburg
52. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +5,17 Francja Marine Gauthier
21. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Slalom 1:34,47 +4,68 Niemcy Christina Geiger
23. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +2,19 Norwegia Mona Løseth
DNF1 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 - Szwecja Sara Hector
2. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:40,32 +0,90 Austria Jessica Depauli
DNF 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:28,23 - Włochy Elena Curtoni

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwecja Åre8 marca 2014 (slalom) – 3. miejsce
  2. Słowenia Maribor2 lutego 2019 (slalom) – 2. miejsce
  3. Szwecja Sztokholm19 lutego 2019 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  4. Stany Zjednoczone Killington1 grudnia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  5. Szwajcaria Sankt Moritz15 grudnia 2019 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  6. Austria Flachau14 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  7. Słowenia Kranjska Gora9 stycznia 2022 (slalom) – 3. miejsce
  8. Finlandia Levi19 listopada 2022 (slalom) – 2. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Killington27 listopada 2022 (slalom) – 1. miejsce
  10. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  11. Szwecja Åre11 marca 2023 (slalom) – 3. miejsce
  12. Słowacja Jasná21 stycznia 2024 (slalom) – 3. miejsce
  13. Andora Soldeu11 lutego 2024 (slalom) – 1. miejsce
  14. Austria Saalbach16 marca 2024 (slalom) – 3. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]