Anna Marchlewska-Koj – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anna Marchlewska-Koj (ur. 12 stycznia 1938 w Krakowie^[1], zm. 6 kwietnia 2022^[2]) – polska biolog, specjalistka z zakresu genetyki i endokrynologii, wykładowczyni Uniwersytetu Jagiellońskiego^[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia biologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1960, doktoryzowała się w 1967, habilitowała się w zakresie nauk przyrodniczych w 1976. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymała w 1987, profesora zwyczajnego- w 2001^[3]. W latach 1987–1991 pełniła funkcje zastępcy dyrektora Instytutu Zoologii UJ, a w latach 1991–2006 kierownika Zakładu Rozrodu Ssaków i przewodniczącej zespołu ds. Programu Sokrates Stałej Rektorskiej Komisji ds. Międzynarodowych Programów Edukacyjnych^[3].

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w genetyce i endokrynologii. Zainicjowała w Polsce działania zmierzające do ochrony zwierząt laboratoryjnych. Przewodniczyła I Lokalnej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach w Krakowie i była wiceprzewodniczącą Stałej Rektorskiej Komisji ds. Doświadczeń na Zwierzętach^[3]. Była pionierką badań nad feromonami i ich rolą w hormonalnej regulacji rozrodu gryzoni. Zajmowała się również popularyzacją nauki w Krakowskim Młodzieżowym Towarzystwie Przyjaciół Nauk i Sztuk, które działa w Centrum Młodzieży im. dr Henryka Jordana w Krakowie pod patronatem Uniwersytetu Jagiellońskiego^[3]. Publikowała prace naukowe na temat regulacji aktywności rozrodu gryzoni^[4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żona Aleksandra Koja, wnuczka Leona Marchlewskiego, córka Teodora Marchlewskiego^[5].

Pochowana na cmentarzu Rakowickim^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]