French
DeutschAnna Bursche-Lindnerowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Reprezentacja | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Konkurencja | |
| Partner sportowy | |
| Klub | Legia Warszawa, |
Anna Maria Bursche-Lindnerowa, (ur. 6 sierpnia 1922, zm. 21 sierpnia 2002) – polska łyżwiarka figurowa, wielokrotna mistrzyni Polski w latach 40. i 50. XX w. Córka Alfreda Bursche, żona Sławomira Lindnera, w czasie II wojny światowej łączniczka Armii Krajowej. Następnie trenerka łyżwiarstwa figurowego.
W 1956 roku wraz z Leonem Osadnikiem zostali pierwszymi mistrzami Polski w konkurencji par tanecznych.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodziny Bursche o tradycjach ewangelickich. Była córką prawnika Alfreda Bursche (1883–1942) i Janiny Zalewskiej[1][2]. Miała brata Jana (lata życia ok. 1890–1950), który był inżynierem mechanikiem[3].
Wychowywała się w Warszawie, niedaleko Doliny Szwajcarskiej, gdzie Anna rozpoczęła naukę jazdy na łyżwach w wieku 5 lat. Bardzo szybko okazało się, że nastolatka obdarzona jest ogromnym talentem łyżwiarskim. Aby móc uczestniczyć w zawodach, zapisała się do Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego[4]. Podczas mistrzostw Europy 1939 w Zakopanem wzięła udział w pokazie otwierającym imprezę, a jej doskonały występ spowodował, że rodzice wysłali ją na treningi łyżwiarskie do Londynu. Anna wróciła do Warszawy pod koniec sierpnia 1939, tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej[4]. Jej rodzina borykała się nie tylko z okupacją hitlerowską, ale też z eksterminacją Polaków wyznania ewangelickiego[4]. Rodzinie Burschów zaproponowano wpisanie na volkslistę jako tzw. Reichsdeutschów. Kiedy solidarnie odmówili, natychmiast aresztowano Alfreda Bursche, ojca Anny, i jego trzech braci – Edmunda, Henryka, Teodora[4]. Jej ojciec po aresztowaniu przez Gestapo 17 września 1939 roku został osądzony na Pawiaku, a następnie zesłany do KZ Sachsenhausen a później do pracy w kamieniołomie w KZ Mauthausen, gdzie zmarł. Bracia ojca również trafili do obozów koncentracyjnych, a sam Heinrich Himmler dopisał przy nazwisku Bursche notatkę brzmiącą: „Diese Familie ist auszurotten” (pol. Tę rodzinę należy wyniszczyć). Anna w okresie okupacji była członkiem Armii Krajowej pracując jako łączniczka. Na pewien czas wyjechała do letniego domu Burschów w Chyliczkach, ale szybko wróciła do Warszawy[4]. Przyłączyła się do zespołu artystycznego Centralnego Domu Żołnierza, gdzie występowała jako tancerka. Tam poznała przyszłego męża, aktora Sławomira Lindnera (1913–1982)[4]. W międzyczasie Anna jeździła na łyżwach, jednak nie korzystała już z lodowiska w Dolinie Szwajcarskiej, gdyż zarządzał nim człowiek, który podpisał Volkslistę. Anna tak jak inni łyżwiarze przenieśli się w inne miejsca m.in. na lodowisko w ogrodzie obok słynnej kawiarni „U Aktorek” (róg ul. Pięknej i Al. Ujazdowskich), gdzie Anna wygrywała tajne zawody łyżwiarskie[4]. Pomimo tego, iż pierwotnie reprezentowała Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie, to ze względu na władzę PRL, która nie tolerowała klubu z przedwojennymi tradycjami została przeniesiona do sekcji Legii Warszawa[4].
W latach 1949–1953 Anna występowała w jeździe indywidualnej, w latach 1954–1956 zdobyła wraz z Leonem Osadnikiem mistrzostwo Polski w parach sportowych, zaś w latach 1956 i 1957 wygrywała wraz z nim w parach tanecznych. Bursche i Osadnik zostali pierwszymi mistrzami Polski w parach tanecznych.
W późniejszym czasie została trenerką łyżwiarstwa figurowego w Warszawie, gdzie uczyła m.in. Teresę Weynę[5].
Została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja E, grób 13)[6].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Pary taneczne[edytuj | edytuj kod]
Z Leonem Osadnikiem
| Zawody | 1956 | 1957 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Polski | 1 | 1 | |||||||||||||||
Pary sportowe[edytuj | edytuj kod]
Z Leonem Osadnikiem
| Zawody | 1954 | 1955 | 1956 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Polski | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
Solistki[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Polski | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Bursche. geni.com. [dostęp 2019-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-31)]. (pol.).
- ↑ Janina Bursche (Zalewska). geni.com. [dostęp 2019-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-31)]. (pol.).
- ↑ Jan Bursche. geni.com. [dostęp 2019-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-31)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Agnieszka Cubała: Sportowcy w Powstaniu Warszawskim. "Muszę grać, panie kierowniku. Muszę grać, aby zapomnieć". gazeta.pl. [dostęp 2019-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-22)]. (pol.).
- ↑ Olimpijczycy – Teresa Weyna. olimpijski.pl. [dostęp 2019-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-18)]. (pol.).
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. [dostęp 2021-07-24]. (pol.).