Anguilla – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brytyjskie Terytorium Zamorskie Anguilla
British Overseas Territory of Anguilla
terytorium zamorskie
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn: God Bless Anguilla
(Boże błogosław Anguillę)
Dewiza: Strength and Endurance
(Siła i Wytrzymałość)
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

The Valley

Data powstania

1980

Zarządzający

Dileeni Daniel-Selvaratnam[1]

Zarządzający

Ellis Webster

Powierzchnia

102 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


17 087[2]

• gęstość

168 os./km²

Numer kierunkowy

+1 264

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

angielski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Anguilla [æŋˈɡwɪlə] – terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na Morzu Karaibskim w archipelagu Wysp Nawietrznych (Małe Antyle). Składa się z wysp Anguilla (88 km²), Sombero (5 km²) oraz kilku mniejszych. Najbliższym obcym terytorium jest oddalona o około 7 km na południe wyspa Sint Maarten/Saint-Martin należąca po części do Francji i Holandii. Głównymi produktami eksportowymi są homary i sól.

Ustrój polityczny[edytuj | edytuj kod]

Anguilla jest terytorium zamorskim Wielkiej Brytanii (overseas territory of the United Kingdom) o szerokiej autonomii wewnętrznej. Posiada własny jednoizbowy parlament – Izbę Zgromadzenia (House of Assembly), w której zasiada 11 osób, w tym 7 wybieranych w wyborach powszechnych. Przedstawicielem egzekutywy jest Rada Wykonawcza (Executive Council), której 2/3 składu wybierane jest spośród członków Izby Zgromadzenia przez gubernatora, który z kolei desygnowany jest na swoje stanowisko przez monarchę brytyjskiego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Geografia Anguili.

Anguilla zbudowana jest z wapieni koralowych. Ukształtowanie pionowe pozbawione jest różnorodności. Przeważają płaskie niziny. Najwyższym wzniesieniem jest Crocus Hill (65 m n.p.m.). Na wyspie panuje klimat równikowy wilgotny modelowany przez pasat północno-wschodni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspa odkryta w 1493 przez Krzysztofa Kolumba. Ze względu na kształt otrzymała łacińską nazwę Anguilla, czyli węgorz. Od 1650 kolonia angielska. Od 1882 do 1967 (a formalnie do 1980) administrowana razem z wyspami Saint Kitts i Nevis. Po utworzeniu przez Brytyjczyków 27 lutego 1967 Stowarzyszonego Państwa Saint Kitts-Nevis-Anguilla doszło do gwałtownych demonstracji ludności, rozbrojono kilkunastoosobowy oddział policji i zmuszono go do opuszczenia wyspy. Przeprowadzono referendum w sprawie oddzielenia się od St. Kitts i Nevis i 12 lipca 1967 roku przywódca ruchu separatystycznego Peter Adams, proklamował niepodległość wyspy. W dniu 6 lutego 1969 proklamowano republikę, ale już 19 marca armia brytyjska dokonała inwazji i przywrócono stan jaki istniał przed rebelią. 10 lutego 1976 wyspa otrzymała autonomię, a od 19 grudnia 1980 jest samodzielną dependencją zarządzaną przez gubernatora i posiada własny rząd.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Czarnoskórzy stanowią 90,1% populacji, rasy mieszane (głównie Mulaci) 4,6%, biali 3,7% a pozostali 1,5%[3].

Religie[edytuj | edytuj kod]

Struktura religijna kraju w 2015 roku, według The Association of Religion Data Archives[4]:

Mapa konturowa Anguilli, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „The Valley”
Porty lotnicze w Anguilli

Emisja gazów cieplarnianych[edytuj | edytuj kod]

Emisja równoważnika dwutlenku węgla z Anguilli wyniosła w 1990 roku 0,008 Mt, z czego 0,006 Mt stanowiła emisja dwutlenku węgla. W przeliczeniu na mieszkańca emisja wyniosła wówczas 734 kg dwutlenku węgla, a w przeliczeniu na 1000 dolarów PKB 32 kg. Od tego czasu emisje rosną w nieregularnym tempie, z przejściowymi spadkami. Głównym źródłem emisji przez cały czas był transport. W 2018 emisja dwutlenku węgla pochodzenia kopalnego wyniosła 0,029 Mt, a w przeliczeniu na mieszkańca 1,897 t i w przeliczeniu na 1000 dolarów PKB 87 kg[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Countries An-Az [online], rulers.org [dostęp 2017-11-21].
  2. The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], cia.gov [dostęp 2017-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-01] (ang.).
  3. CIA Factbook. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)].
  4. Anguilla [online], The ARDA [dostęp 2019-07-13].
  5. a b Central America :: Anguilla — The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-01].
  6. Anguilla, [w:] F. Monforti-Ferrario i inni, Fossil CO2 and GHG emissions of all world countries. 2019 report – Study [pdf], Luksemburg: Publications Office of the European Union, 2019, s. 42, DOI10.2760/687800, ISBN 978-92-76-11100-9 (ang.).