Anfisa Riezcowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anfisa Riezcowa
Ilustracja
Anfisa Riezcowa z wnuczkiem (2009)
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1964
Jakimiec

Data śmierci

19 października 2023

Klub

Dynamo Włodzimierz

Wzrost

162 cm

Reprezentacja

 ZSRR
(do 1991)
 WNP (1992)
 Rosja
(od 1992)

Dorobek medalowy
Biegi narciarskie
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 Sztafeta
srebro Calgary 1988 20 km
Mistrzostwa świata
złoto Seefeld in Tirol 1985 Sztafeta
złoto Oberstdorf 1987 Sztafeta
złoto Ramsau 1999 Sztafeta
srebro Oberstdorf 1987 5 km
srebro Oberstdorf 1987 20 km
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Trondheim 1984 5 km
srebro Trondheim 1984 Sztafeta
brąz Murau 1982 5 km
brąz Kuopio 1983 5 km
brąz Kuopio 1983 Sztafeta
Puchar Świata
2. miejsce
1986/1987
Biathlon
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 Sprint
złoto Lillehammer 1994 Sztafeta
brąz Albertville 1992 Sztafeta
Mistrzostwa świata
srebro Nowosybirsk 1992 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1991/1992
Kryształowa kula
1992/1993
Puchar Świata (b.indywidualny)
Mała Kryształowa Kula
1991/1992
Mała Kryształowa Kula
1992/1993
Puchar Świata (sprint)
Mała Kryształowa Kula
1991/1992
Mała Kryształowa Kula
1992/1993

Anfisa Anatoljewna Riezcowa z domu Romanowa (ros. Анфиса Анатольевна Резцова, ur. 16 grudnia 1964 w Jakimcu, obwód włodzimierski, zm. 19 października 2023[1]) – rosyjska biathlonistka oraz biegaczka narciarska reprezentująca też Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich i Wspólnotę Niepodległych Państw. Dwukrotna medalistka olimpijska i pięciokrotna medalistka mistrzostw świata w biegach narciarskich, a także trzykrotna medalistka olimpijska i srebrna medalistka mistrzostw świata w biathlonie. Zdobyła także dwukrotnie Puchar Świata w biathlonie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutowała w sezonie 1984/1985. W sezonie tym pierwszy raz stanęła na podium zajmując 3. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną w Klingenthal 14 lutego 1985 r. Sezon ten zakończyła ostatecznie na bardzo dobrej szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnęła w sezonie 1986/1987, kiedy to zajęła 2. miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie 10 razy stawała na podium zawodów Pucharu Świata, ani razu nie zwyciężyła.

W 1985 r. zadebiutowała na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym startując na mistrzostwach Seefeld. Wspólnie z Tamarą Tichonową, Raisą Smietaniną i Lilią Wasilczenko zdobyła złoty medal w sztafecie 4x5 km. W swoim najlepszym indywidualnym występie na tych mistrzostwach zajęła 5. miejsce w biegu na 20 km techniką klasyczną. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie osiągnęła największe sukcesy. Wspólnie z Antoniną Ordiną, Niną Gawriluk i Larisą Pticyną zdobyła kolejne złoto w sztafecie. Ponadto wywalczyła też srebrne medale w biegach an 5 km stylem klasycznym oraz na 20 km techniką dowolną.

Igrzyska olimpijskie w Calgary w 1988 r. były jej olimpijskim debiutem. Razem ze Swietłaną Nagiejkiną, Niną Gawriluk i Tamarą Tichonową zdobyła złoty medal w sztafecie. Ponadto Riezcowa wywalczyła srebrny medal w biegu na 20 km techniką dowolną, w którym uległa tylko swej rodaczce Tamarze Tichonowej. Był to jej ostatni start olimpijski w biegach, bowiem po tych igrzyskach postanowiła porzucić biegi na rzecz biathlonu.

Starty w Pucharze Świata w biathlonie rozpoczęła w 1990 r. Po początkowych niepowodzeniach przyszedł przełom w sezonie 1991/1992, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej. Sukces ten powtórzyła także rok później. Na igrzyskach olimpijskich w Albertville zadebiutowała jako biathlonistka oraz reprezentantka Wspólnoty Niepodległych Państw. Riezcowa zdobyła tam złoty medal w sprincie. Ponadto wraz z Jeleną Biełową i Jeleną Mielnikową zdobyła brązowy medal w sztafecie 3x7,5 km. W 1992 r. wzięła także udział w mistrzostwach świata w biathlonie w Nowosybirsku, gdzie wraz z Jeleną Biełową, Inną Szeszkił i Swietłaną Pieczorską zdobyła srebrny medal w biegu drużynowym. Startowała także na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 r. już jako reprezentantka Rosji. Razem z Nadieżdą Tałanową, Natalją Sinicyną i Łuizą Noskową zdobyła złoty medal w sztafecie. Był to dla niej trzeci złoty medal olimpijski, w tym drugi złoty medal olimpijski w biathlonie. W swoim najlepszym starcie indywidualnym na tych igrzyskach, w biegu indywidualnym na 15 km Riezcowa zajęła 26. miejsce. W 1995 r. wystartowała na mistrzostwach świata w biathlonie rozgrywanych w Anterselvie. Nie osiągnęła tam sukcesów zajmując 20. miejsce w sprincie oraz 6 w sztafecie.

W 1998 r. postanowiła wrócić do biegów narciarskich. Wystartowała na mistrzostwach świata w Ramsau zajmując w swoim najlepszym indywidualnym starcie 4. miejsce w biegu pościgowym. Ponadto zdobyła wraz z Olgą Daniłową, Larisą Łazutiną i Niną Gawriluk złoty medal w sztafecie. W sezonie 1998/1999 zajęła 9. miejsce w klasyfikacji generalnej, a rok później 32. miejsce.

Jest jedyną zawodniczką w historii igrzysk olimpijskich, która zdobywała złote medale olimpijskie zarówno w biegach narciarskich, jak i w biathlonie. Ponadto jest jednym z niewielu sportowców, którzy zdobywali złoto olimpijskie na trzech kolejnych igrzyskach, za każdym razem reprezentując inne państwo. W przypadku Riezcowej były to kolejno: igrzyska w Calgary, gdzie reprezentowała ZSRR, igrzyska w Albertville, gdzie reprezentowała Wspólnotę Niepodległych Państw oraz igrzyska w Lillehammer, gdzie startowała jako reprezentantka Rosji.

W wywiadzie dla rosyjskiego magazynu "Ski sport" Riezcowa przyznała się do stosowania dopingu w sezonie 1998/1999[2].

Mieszkała wraz z rodziną w Moskwie. Jej córki: Daria Virolainen[3] i Kristina Riezcowa[4] także zostały biathlonistkami.

Osiągnięcia (biegi narciarskie)[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
1. 21 lutego 1988 Kanada Calgary Sztafeta 4x5 km[5] 59:51,1 - -
2. 25 lutego 1988 Kanada Calgary 20 km stylem dowolnym 55:33,6 +19,2 Tamara Tichonowa

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
12. 19 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol 10 km stylem dowolnym 30:54,8 ? Norwegia Anette Bøe
1. 23 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta 4x5 km[6] 1:04:50,1 - -
5. 26 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol 20 km stylem klasycznym 59:19,1 +1:03,0 Norwegia Grete Ingeborg Nykkelmo
4. 13 lutego 1987 Oberstdorf 10 km stylem klasycznym 31:49,5 +32,9 Norwegia Anne Jahren
2. 16 lutego 1987 Oberstdorf 5 km stylem klasycznym 14:45,7 +3,6 Finlandia Marjo Matikainen
1. 18 lutego 1987 Oberstdorf Sztafeta 4x5 km[7] 58:08,8 - -
2. 20 lutego 1987 Oberstdorf 20 km stylem dowolnym 57:20,5 +27,1 Szwecja Marie-Helene Westin
5. 19 lutego 1999 Austria Ramsau 15 km stylem dowolnym 38:49,0 +1:34,6 Włochy Stefania Belmondo
11. 22 lutego 1999 Austria Ramsau 5 km stylem klasycznym 12:49,8 +51,5 Norwegia Bente Skari
4. 23 lutego 1999 Austria Ramsau 5+10 km pościgowy 42:27,9 +39,4 Włochy Stefania Belmondo
1. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta 4x5 km[8] 53:05,9 - -

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik Strata Zwyciężczyni
3. ? marca 1982 Austria Murau 5 km stylem klasycznym 14:07,4 +15,5 Norwegia Hanne Krogstad
4. ? marca 1982 Austria Murau Sztafeta 3x5 km 46:25,3 +52,5  Norwegia
3. 11 marca 1983 Finlandia Kuopio 5 km stylem klasycznym 14:29,5 +9,0 Swietłana Sacharowa
3. ? marca 1983 Finlandia Kuopio Sztafeta 3x5 km[9] 44:49,0 +25,7  Finlandia
1. 3 lutego 1984 Norwegia Trondheim 10 km stylem klasycznym 32:48,5 - -
2. 5 lutego 1984 Norwegia Trondheim Sztafeta 3x5 km[10] 52:27,8 +2,2  Norwegia

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwycięzca
1. 14 lutego 1985 Klingenthal 10 km stylem klasycznym ? ? 3 Anette Bøe
2. 18 lutego 1985 Czechosłowacja Nové Město 5 km stylem klasycznym ? ? 2 Anette Bøe
3. 7 grudnia 1985 Kanada Labrador City 5 km stylem dowolnym ? ? 2 Marjo Matikainen
4. 16 lutego 1987 Oberstdorf 5 km stylem klasycznym 14:45,7 +3,6 2 Marjo Matikainen
5. 20 lutego 1987 Oberstdorf 20 km stylem dowolnym 57:20,5 +27,1 2 Marie-Helene Westin
6. 28 lutego 1987 Finlandia Lahti 5 km stylem dowolnym ? ? 2 Marjo Matikainen
7. 15 marca 1987 Kawgołowo 10 km stylem klasycznym ? ? 2 Marjo Matikainen
8. 16 grudnia 1987 Bohinj 10 km stylem dowolnym ? ? 2 Tamara Tichonowa
9. 25 lutego 1988 Kanada Calgary 20 km stylem dowolnym 55:33,6 +39,2 2 Tamara Tichonowa
10. 14 lutego 1999 Austria Seefeld 5 km stylem dowolnym 14:05,8 +13,5 2 Nina Gawriluk

Osiągnięcia (biathlon)[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 26. 1. nd. nd. 3. nd.
1994 Lillehammer 26. 32. nd. nd. 1. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 11. 11. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 20. nd. nd. 6. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1990/1991 48.
1991/1992 1.
1992/1993 1.
1993/1994 54.
1994/1995 31.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 1992 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+2 25:10,4
2. 25 stycznia 1992 Włochy Anterselva Sprint na 7,5 km 3. 2+1 24:21,7 +10,2 Swietłana Pieczorska
3. 11 lutego 1992 Francja Albertville Sprint na 7,5 km 1. 0+3 24:29,2
4. 6 marca 1992 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 15 km 1. 3+1+1+2 1:06:56,4
5. 10 marca 1992 Norwegia Fagernes Sprint na 7,5 km 3. 1+4 26:02,0 +27,0 Hildegunn Mikkelsplass
6. 12 marca 1992 Norwegia Fagernes Sprint na 7,5 km 1. 1+3 27:20,0
7. 19 marca 1992 Rosja Nowosybirsk Bieg indywidualny na 15 km 2. 1+3+0+2 54:05,7 +59,6 Elin Kristiansen
8. 21 marca 1992 Rosja Nowosybirsk Sprint na 7,5 km 1. 1+2 23:41,2
9. 15 stycznia 1993 Włochy Val Ridanna Bieg indywidualny na 15 km 1. 2+1+0+1 49:53,2
10. 16 stycznia 1993 Włochy Val Ridanna Sprint na 7,5 km 1. 2+2 23:53,7
11. 23 stycznia 1993 Włochy Anterselva Sprint na 7,5 km 3. 0+4 23:30,0 +48,6 Antje Harvey
12. 4 marca 1993 Norwegia Lillehammer Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+2+1+3 50:49,7
13. 6 marca 1993 Norwegia Lillehammer Sprint na 7,5 km 1. 1+3 25:29,5
14. 13 marca 1993 Szwecja Östersund Sprint na 7,5 km 1. 1+2 23:41,8
15. 18 marca 1993 Finlandia Kontiolahti Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+3+0+1 50:46,8 +1:06,2 Antje Harvey
16. 20 marca 1993 Finlandia Kontiolahti Sprint na 7,5 km 1. 0+3 23:19,5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]