Kordyliera Patagońska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kordyliera Patagońska

Andy Patagońskie

Państwo	Chile  Argentyna
Najwyższy szczyt	Monte San Valentin
Długość	2000 km
Jednostka dominująca	Andy
Położenie na mapie Argentyny Kordyliera Patagońska
48°00′00,0000″S 72°00′00,0000″W/-48,000000 -72,000000

Kordyliera Patagońska albo Andy Patagońskie^[1] (hiszp. Cordillera Patagónica albo Andes Patagónicos) – południowa część Andów leżąca w Argentynie i Chile, na południe od równoleżnika 42°S. Liczą około 2000 km długości. Składają się na nią dwa pasma – Kordyliera Główna i Kordyliera Nadbrzeżna^[2].

Najwyższym szczytem jest chilijski szczyt Monte San Valentin o wysokości 4058 m n.p.m. Pasmo Kordyliera Nadbrzeżna tworzy u wybrzeży fiordy i łańcuch przybrzeżnych wysp. Andy Patagońskie zbudowane są z prekambryjskich łupków krystalicznych, z intruzjami diorytów i granitów. Obecne liczne jeziora, np. Buenos Aires, Argentino, O’Higgins/San Martín, Viedma. W północnej części linia wiecznego śniegu od około 1500 m, zaś na południu od 700 m. Występują lodowce^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]