Andrzej Szczepaniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Szczepaniec
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1952
Nowy Targ

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Andrzej Szczepaniec (ur. 10 maja 1952 w Nowym Targu) – polski hokeista, reprezentant Polski, olimpijczyk. Trener hokejowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Podhale Nowy Targ. Później występował w GKS Katowice (1975-1980) i HC Ambrì-Piotta. Dwukrotny zdobywca tytułu mistrza Polski (1971 i 1972).

Absolwent studiów w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach oraz specjalizacji na Studium Trenerskiego Uniwersytetu im. Karola w Pradze. Został trenerem I klasy państwowej.

Barwy narodowe reprezentował 34 razy. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo w 1972 oraz dwóch turniejów o mistrzostwo świata (1973, 1976).

Po zakończeniu czynnej kariery sportowej został trenerem. W sezonie 1985/1986 szkoleniowiec klubu HC Ambrì-Piotta[1]. Po powrocie do Polski został szkoleniowcem juniorskich reprezentacji kraju: do lat 18 i w 1986 do lat 20. Równolegle od 1 października 1987 był trenerem-koordynatorem ds. młodzieży w Stali Sanok[2][3].

Jego syn Oskar został także hokeistą.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eliteprospects.com - Andrzej Szczepaniec Team Staff Profile [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-21].
  2. Józef Ząbkiewicz. Trenerskie roszady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 32 (431) z 10-20 listopada 1987. Sanocka Fabryka Autobusów. 
  3. Józef Ząbkiewicz. Hokeiści czekają na lód i rozgrywki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 23 (458) z 10-20 sierpnia 1988. Sanocka Fabryka Autobusów. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]