Andrzej Rostworowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Rostworowski
Andrzej Jan Tadeusz
Herb
hrabia
Rodzina

Rostworowscy

Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1745
Prażmów

Data śmierci

24 kwietnia 1831

Ojciec

Jan Antoni Rostworowski

Matka

Konstancja Lanckorońska

Żona

Józefa Kunegunda Komorowska

Dzieci

Maria Ewa z Rostworowskich Potocka, Helena z Rostworowskich Wintzingerode, Tekla Rostworowska, Jan Tadeusz Rostworowski, Franciszek Rostworowski, Aniela z Rostworowskich Drohojowska, Stefan Rostworowski, Zofia Rostworowska, Antonina Rostworowska, Kaliksta Rostworowska

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Andrzej Jan Tadeusz Rostworowski (ur. 28 stycznia 1745 w Prażmowie pod Warszawą, zm. 24 kwietnia 1831) – sędzia ziemski czerski, starosta liwski, poseł na Sejm Czteroletni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn kasztelana zakroczymskiego Jana Antoniego Rostworowskiego i wojewodzianki rawskiej Konstancji z Lanckorońskich.

Był kawalerem Orderu Św. Stanisława (odznaczony w 1790 r.)[1]. Posłował na Sejm Czteroletni z ziemi czerskiej[2] przez dwie kadencje. Należał do stronników Stanisława Augusta, obracając się w kręgu Stanisława Małachowskiego (stryja swojej bratowej). 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[3]. Poparł Konstytucję 3 Maja, przyjął również prawo miejskie Warszawy w r. 1791.

Z żoną, kasztelanką santocką Józefą Kunegundą Komorowską (siostrą Gertrudy), miał dziesięcioro dzieci:

  • Marię Ewę (1777-1860), żonę wojewodzica bełskiego Adama Potockiego
  • Helenę (1777-1829), żonę rosyjskiego generała Ferdynanda Wintzingerode
  • Teklę (1778-1816)
  • Jana Tadeusza (1779-1853), pułkownika wojsk polskich
  • Franciszka, zm. w dzieciństwie
  • Anielę (1783-1842), żonę Jana Antoniego Drohojowskiego
  • Stefana (1784-1866), marszałka szlachty gubernii augustowskiej
  • Zofię (1787-1873)
  • Antoninę, zm. przy narodzinach
  • Kaliksta, zm. przy narodzinach
Dwór Ryxów w Prażmowie pod Warszawą (wybudowany w I poł. XIX w.), stojący w miejscu dawnej (zapewne drewnianej) siedziby kasztelanica Andrzeja Rostworowskiego

Używał tytułu hrabiowskiego, z którym jego żona została wpisana (jako hrabina Rostworowska) do austriackiego patentu przyznającego ten tytuł swojemu ojcu, Jakubowi Komorowskiemu – on sam jednak nie zdołał uzyskać takowego u władz austriackich ze względu na zbyt późne starania oraz „żadnych szczególnych zasług dla austriackiego państwa”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Rostworowski h. Nałęcz [online], ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
  2. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 326.
  3. Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]