Andrzej Muszala – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Muszala (ur. 2 lutego 1963 w Andrychowie^[2]) – polski duchowny rzymskokatolicki archidiecezji krakowskiej, doktor habilitowany nauk teologicznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, bioetyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1990 z rąk kard. Franciszka Macharskiego^[1]. Rozprawę doktorską pt. Medycyna a globalizacja. Michela Schooyansa krytyka globalistycznej polityki antynatalistycznej obronił w 2003 na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2010 w UPJPII na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Embrion ludzki w starożytnej refleksji teologicznej^[3].

Nauczyciel akademicki UPJPII. Jest profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Nauk o Rodzinie na Wydziale Nauk Społecznych^[3]. W 2010 został dyrektorem Międzywydziałowego Instytutu Bioetyki oraz kierownikiem Katedry Bioetyki Społecznej^[2]. Specjalizuje się w bioetyce społecznej, jego zainteresowania naukowe obejmują m.in. etykę początków życia oraz problemy etyczne związane z AIDS. Został redaktorem pierwszej w Polsce Encyklopedii bioetyki^[1].

Był duszpasterzem akademickim studentów Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W 2006 został duszpasterzem akademickim studentów UPJPII^[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

• Wybrane zagadnienia etyczne z genetyki medycznej, Kraków 1998
• Medycyna a globalizacja. Michela Schooyansa krytyka polityki antynatalistycznej, Kraków 2003
• Embrion ludzki w starożytnej refleksji teologicznej, Kraków 2009
• Aborcja. Spojrzenie filozoficzne, teologiczne, historyczne i prawne, Kraków 2010 (wraz z Tadeuszem Ślipkiem i Markiem Starowieyskim)
• Kim jest Bóg, którego dotykam, Kraków 2012
• Ja oraz mój Stwórca. Życie duchowe wg Johna Henry'ego Newmana, Kraków 2015
• Jak modlił się Jezus, Kraków 2015

Przypisy[edytuj | edytuj kod]