Andrzej Lichota – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Lichota
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1972
Libiąż

Narodowość

Polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, film, rzeźba, animacja, komiks

Epoka

współczesny

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Fragment Tryptyku „Australia”, 2015, olej na płótnie, 170 × 450 cm
Tryptyk „Taniec” z cyklu Corrida 2017/19, olej na płótnie, 170 × 360 cm
Rzeźba „Hemingway” z cyklu Corrida, 2019, metal, wysokość 670 cm, obecnie Baia Formosa, Brazylia

Andrzej Lichota (ur. 20 marca 1972 w Libiążu) – artysta malarz, rysownik, rzeźbiarz i reżyser.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Lichota ukończył Technikum Górnicze im. Pow. Śląskich w Katowicach o specjalności automatyk, a w 1998 r., wydział malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Tworzy głównie w nurcie abstrakcji ekspresyjnej, do którego inspiracją są autentyczne przeżycia artysty bardzo często związane z podróżami. Nie chodzi tu jednak o impresjonistyczny zapis czy czysto ekspresjonistyczną wypowiedź. Przeżycie to zaledwie punkt wyjścia dla zmagania się z jego wewnętrznym sensem. Obraz stanowi zapis tego procesu, będąc jednocześnie polem eksperymentu i narzędziem badania. Walka z obrazem to akt przekształcania i budowania własnej świadomości. Docierania do prawdy o tym, co pozostawało nienazwane, bo wcześniej niedoświadczone. Jego twórczość charakteryzuje się zdecydowaną formą malarską opartą przede wszystkim na ekspresji form i jakościach barwy oraz niezwykle świadomym użyciu struktur i materii. Dotychczas zrealizował cykle: Australia, Iran, La Gomera[1], Matternhorn i Corrida[2].

W czerwcu 2019 roku jego niemal 7 metrowej wysokości rzeźba „Hemingway”[3] z cyklu Corrida reprezentowała Polskę podczas festiwalu Tropical Burning Man w Brazylii, a obraz „A man looking at a woman” podczas „O!lśnień” nagród kulturalnych Miasta Krakowa i Onetu stanowił nagrodę dla Grażyny Kulczyk jako Ambasador Polskiej Sztuki za granicą[4].

Otrzymał m.in. stypendium Ministra Kultury RP (2004) i Erich Pommer Institut (2011). Jest laureatem nagród i wyróżnień w konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych w 2015 r. zdobył kwalifikację do brytyjskiej BAFTA, nagrodę na – Festiwalu Satyry Europejskiej (2008), wyróżnienie Stowarzyszenia Inteligencji Twórczej (2005), I nagrodę TVN w konkursie na scenariusz (2004), wyróżnienie Ministra Kultury RP (2003).

Andrzej Lichota pełni funkcję dyrektora artystycznego ogólnopolskiego projektu „Sztuka Teraz”[5], jest prezesem Fundacji TeD oraz członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

  • 2022 - "Corrida" Andrzej Lichota, malarstwo i rzeźba, Pałac Sztuki, Kraków
  • 2021 – Andrzej Lichota „Malarstwo”, PolswissArt Galeria i Dom Aukcyjny, Warszawa
  • 2021 – „Cztery stany świadomości”, wystawa malarstwa, Pałac pod Baranami, Kraków
  • 2019 – Festiwal sztuki „Tropical Burning Man” Brazylia
  • 2019 – Andrzej Lichota „Tauromachia” Galeria Instytutu Cervantesa, Kraków[6]
  • 2019 – „Sztuka Teraz”, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • 2018 – Art Fair Kensington Town Hall, London
  • 2016 – „Ancient Palaces” Villa Monastero, Varenna, Palazzo Galio, Włochy
  • 2016 – Andrzej Lichota „Abstrakcje – Australia, Iran, La Gomera” w Galeria ARCHETURA, Kraków
  • 2009 – Festiwal „Satyrblues”
  • 2008 – Andrzej Lichota retrospektywna wystawa rysunków w Muzeum Karykatury w Warszawie
  • 2004 – St Leonhard i St. Polten, Galeria Miejska, Austria
  • 2004 – Instytut Polski w Budapeszcie

Ponadto brał udział w ponad 120 wystawach zbiorowych i pokazach.

Prace w kolekcjach[edytuj | edytuj kod]

Prace artysty znajdują się w kolekcjach w Nowym Jorku, Londynie, Merzchausen Niemcy, Sydney, Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Dubaju, Brazylii oraz Muzeum Miedzi, Muzeum Karykatury w Warszawie, Raiffeisen Bank – stała ekspozycja w siedzibie Banku, PKN Orlen, GREMI International, BZ WBK, NETIA SA, Sanofi – Aventis, Ministerstwa Rolnictwa, UMWM w Krakowie.

Działalność rysunkowa i filmowa[edytuj | edytuj kod]

Artysta jest znany także z twórczości rysunkowej i filmowej, która równolegle z malarstwem zaczęła rozwijać się od debiutu w „Przekroju” w 1998 roku, a po tragicznym w skutkach pożarze w krakowskiej pracowni w roku 2002, przez kilka lat wyłącznie skupił się na tej działalności. Do roku 2013 wykreował wiele charakterystycznych postaci rysunkowych m.in. TeDa[7], a jego autorskie okienka, komentarze ukazywały się w polskich tygodnikach i dziennikach, m.in.: „Przekrój”, „Polska The Times”[8], „Polityka”, „Wprost”, Dziennik Polski”, „Rzeczpospolita” czy „Nowy Czas” w Londynie[9]. Współpracował jako juror z międzynarodowymi festiwalami filmowymi: Roshd w Teheranie, Cinewest w Sydney, ReAnimacja w Łodzi czy FINC Baia Formosa w Brazylii. Jest autorem kilku książek i albumów – m.in. „Australia Iran La Gomera” 2016; „Rysunki Przyczynowo-Skutkowe” wyd. BoSz – 2006[10]; „Chichoty” wyd. Archeton – 2001; Albumy GREMI (2012 i 2018). Zrealizował także blisko 60 krótkich filmów animowanych, z których wiele emitowano na antenie TV (w tym w ramówce telewizji TVN7[11]) i pokazywano na festiwalach międzynarodowych.

Założył i był redaktorem naczelnym magazynu kulturalno-satyrycznego „TeDPRESS”[12]. W latach 2008–2009 był autorem i twórcą Galerii i kawiarni TeD Cafe[13] na krakowskim Kazimierzu. Jest założycielem Filmted Studio. W 2014 roku jako pierwszy polski rysownik zrealizował multimedialną grę na urządzenia iOS „Gang Boom Bang”. Gra była dostępna na App Store[14]. w 2014 roku.

Książki i albumy[edytuj | edytuj kod]

  • 2018 – Album „GREMI international” – rysunki
  • 2016 – Album „Malarstwo – Australia Iran La Gomera”
  • 2012 – Album „Gremi” – rysunki
  • 2008 – W Młodości siła – album
  • 2006 – Książka „Rysunki Przyczynowo-Skutkowe” nakładem Wydawnictwa BOSZ
  • 2001 – Książka „Chichoty” – rysunki i teksty satyryczne
  • 1999 – Album z rysunkami satyrycznymi

Współpraca i publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • galerie: Galeria Saatchi, TotuArt, Wojciech Fibak Gallery, Galeria Katarzyny Napiórkowskiej.
  • dzienniki: „Rzeczpospolita”, „Dziennik Polski”[15], „Polska The Times”, „Gazeta Krakowska”, „Dziennik Polski – Londyn”.
  • tygodniki: „Polityka”, „Wprost”, „Przekrój”, „Nowy Czas – Londyn”.
  • telewizje: TVN, TVN7[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Andrzej Lichota – Abstrakcje. Australia. Iran. La Gomera [online], karnet.krakow.pl [dostęp 2019-11-28].
  2. ↑ „Byk nie myśli, ale daje do myślenia”. Wystawa obrazów Andrzeja Lichoty w Krakowie. kultura.onet.pl. [dostęp 2019-11-28].
  3. ↑ Rzeźba krakowskiego artysty na brazylijskim festiwalu Tropical Burning Man, kultura.onet.pl.
  4. ↑ Grażyna Kulczyk – Ambasador Sztuki Polskiej – O!Lśnienia, lichota.gallery.
  5. ↑ sztukateraz.pl, sztukateraz.pl.
  6. ↑ Tauromachia – Wystawa malarstwa Andrzeja Lichoty w Instytucie Cervantesa, kulturatka.pl.
  7. ↑ TeD zamieszkał na Kazimierzu, gazetakrakowska.pl.
  8. ↑ Andrzej Lichota, polskatimes.pl.
  9. ↑ Ile powinien kosztować obraz?, nowyczas.co.uk.
  10. ↑ Andrzej Lichota, muzeumkarykatury.pl.
  11. ↑ Zed, kuzyn Teda, dziennikpolski24.pl.
  12. ↑ Andrzej Lichota. [dostęp 2019-11-28].
  13. ↑ Ted Cafe. [dostęp 2019-11-28].
  14. ↑ Gang Boom Bang – polskie aplikacje w App Store. [dostęp 2019-11-28].
  15. ↑ NiecoDziennik Polski Andrzej Lichota. [dostęp 2019-11-28].
  16. ↑ Zwariowany Zed w TVN Siedem. [dostęp 2019-11-28].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Lichota&oldid=71553795”