Andrzej Dera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Dera
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1961
Ostrów Wielkopolski

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Stanowisko

poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP (od 2015)

Partia

PC (1991–1993)
ZChN (1993–1996)
RS AWS (1999–2001)
PiS (2001–2011)
Solidarna Polska (2012–2015)

Odznaczenia
Wielki Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”

Andrzej Mikołaj Dera (ur. 10 września 1961 w Ostrowie Wielkopolskim) – polski polityk i prawnik. W latach 2005–2015 poseł na Sejm V, VI i VII kadencji, od 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1987 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i został magistrem prawa.

Od 1990 do 1991 działał w Komitecie Obywatelskim „Solidarność”. W latach 1991–1993 należał do Porozumienia Centrum, od 1996 do 1999 do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, w okresie 1999–2001 do Ruchu Społecznego AWS, od 2001 do 2011 działał w Prawie i Sprawiedliwości, a w latach 2011–2015 w Solidarnej Polsce (od momentu rejestracji partii w 2012 zasiadał w jej zarządzie, do 2013 był też jej sekretarzem generalnym).

Do 1998 był zatrudniony w administracji samorządowej. W latach 1999–2002 był starostą ostrowskim. Później pracował jako specjalista do spraw inwestycji w komunalnej grupie kapitałowej Holdikom w Ostrowie Wielkopolskim[1]. Od 1998 do 2005 zasiadał w radzie powiatu.

W 2005 z listy PiS został wybrany na posła V kadencji w okręgu kaliskim liczbą 7520 głosów. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 190 głosów. Od lipca do listopada 2007 był członkiem Rady Służby Publicznej. W VI kadencji Sejmu został członkiem komisji śledczej do zbadania okoliczności porwania i zabójstwa Krzysztofa Olewnika. Po śmierci Zbigniewa Wassermanna w katastrofie lotniczej w Smoleńsku został 7 maja 2010 na jego miejsce powołany do komisji śledczej ds. tzw. afery hazardowej[2]. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 17 606 głosów[3]. W Sejmie VII kadencji przystąpił do klubu parlamentarnego Solidarna Polska (po jego rozpadzie w 2014 zasiadł w kole SP). Był kandydatem partii o tej nazwie w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[4]. W lipcu 2014 zasiadł w klubie poselskim Sprawiedliwa Polska (od marca 2015 działającym pod nazwą Zjednoczona Prawica). W listopadzie tego samego roku kandydował z własnego komitetu na prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego (z poparciem PiS), zajmując 3. miejsce spośród 6 kandydatów[5]. Powołał także konkurencyjny wobec PiS komitet w wyborach do rady powiatu. W 2015 nie wystartował w kolejnych wyborach parlamentarnych.

16 listopada 2015 prezydent RP Andrzej Duda powołał go na sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP[6].

Posiada tytuły szachowe kandydata na mistrza w grze klasycznej i korespondencyjnej. Jest złotym i brązowym medalistą Drużynowych Mistrzostw Polski w szachach korespondencyjnych[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: VI kadencja: przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008, s. 44. ISBN 978-83-7059-872-3.
  2. Dera zastąpił Wassermanna w komisji hazardowej. dziennik.pl, 7 maja 2010. [dostęp 2015-06-04].
  3. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
  4. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
  5. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
  6. Andrzej Dera Sekretarzem Stanu w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-17].
  7. Andrzej Dera. szachypolskie.pl. [dostęp 2018-05-30].
  8. Lietuvos Respublikos Prezidento dekretas Nr. 1K-1392 dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais valstybinio vizito proga. lrp.lt, 4 lipca 2023. [dostęp 2023-07-09]. (lit.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Dera – wybrane partie szachowe (ang.). [dostęp 2020-05-22].
  • Andrzej Dera – profil na stronie FIDE (ang.). [dostęp 2020-05-22].