Andrzej Buzek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Buzek
ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1885
Końska

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1971
Cieszyn

Miejsce pochówku

Cieszyn

Wyznanie

luteranizm

Ordynacja

1909

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Tablica upamiętniająca A. Buzka w Cieszynie

Andrzej Buzek (ur. 3 listopada 1885 w Końskiej, zm. 8 listopada 1971 w Cieszynie) – polski duchowny luterański, historyk, publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 listopada 1885 roku w Końskiej na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie Jerzego, działacza społecznego, i Zuzanny z domu Delong[1]. Był młodszym bratem Józefa, posła na Sejm Ustawodawczy.

W 1904 ukończył gimnazjum w Cieszynie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, jednak przerwał studia prawnicze i w latach 1905–1908 studiował teologię ewangelicką w Wiedniu i Halle. W 1909 został ordynowany i rozpoczął posługę w parafii we Frydku, gdzie pełnił urząd proboszcza do 1918 roku. Po wojnie przeniósł się do polskiego Cieszyna, gdzie od 1919 roku pełnił funkcję prefekta szkół średnich.

W latach 1928–1939 był pomocniczym kapelanem wyznania ewangelicko-augsburskiego Okręgu Korpusu Nr V[2]. Zweryfikowany w stopniu kapelana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w duchowieństwie rezerwy wyznania ewangelicko-augsburskiego[3].

W 1940 roku aresztowany przez gestapo i zesłany do obozu koncentracyjnego w Dachau, a następnie Mauthausen-Gusen. W 1952 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1969 Chrześcijańska Akademia Teologiczna przyznała mu tytuł doktora honoris causa.

Był autorem publikacji poświęconych historii Kościoła, artykułów w czasopismach ewangelickich, kazań i pieśni religijnych.

Zmarł 8 listopada 1971 roku w Cieszynie. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu ewangelickim[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Historia Kościoła, Warszawa: Strażnica Ewangeliczna, 1957.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rej 2000 ↓, s. 128.
  2. a b Rej 2000 ↓, s. 129.
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 407.
  4. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Z rodu Buzków. „Ewangelik Pszczyński”. 2 (76), s. 11, 2009. 
  • O autorze: ks. dr Andrzej Buzek. [dostęp 2010-06-02].
  • Krzysztof Jan Rej: Ewangelicka służba duszpasterska w Wojsku Polskim 1919–1950. Warszawa: Wydawnictwo Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, 2000.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]