Andris Piebalgs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andris Piebalgs
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1957
Valmiera

Komisarz UE ds. energii
Okres

od 2004
do 2010

Poprzednik

Loyola de Palacio

Następca

Günther Oettinger

Komisarz UE ds. rozwoju
Okres

od 2010
do 2014

Poprzednik

Karel De Gucht

Następca

Neven Mimica

podpis

Andris Piebalgs (ur. 17 września 1957 w Valmierze) – łotewski polityk, dyplomata, urzędnik państwowy i nauczyciel, minister i parlamentarzysta krajowy, w latach 2004–2014 członek Komisji Europejskiej, od 2016 do 2017 przewodniczący Jedności.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na wydziale matematyki i fizyki Uniwersytetu Łotwy, po czym pracował jako nauczyciel fizyki w szkole średniej w Valmierze, zajmował także stanowisko dyrektora szkoły. W latach 1984–1988 sprawował mandat deputowanego ludowego jednej z rad narodowych. Był członkiem Komunistycznej Partii Łotwy[1]. W 1988 rozpoczął pracę w Ministerstwie Oświaty Ludowej Łotewskiej SRR jako starszy specjalista. Po odzyskaniu przez Łotwę suwerenności pełnił obowiązki ministra edukacji (1990–1993) oraz wicepremiera i ministra finansów (1994–1995). Z ramienia Łotewskiej Drogi zasiadał w Sejmie V kadencji, w którym od 1993 do 1994 przewodniczył Komisji Budżetu i Finansów.

Od 1995 do 1997 był ambasadorem Łotwy w Estonii, a w latach 1998–2003 reprezentował kraj jako stały przedstawiciel przy Wspólnotach Europejskich. W 2003 powołany na zastępcę sekretarza stanu ds. europejskich w MSZ. W 2004 przez krótki okres był szefem biura politycznego komisarz europejskiej Sandry Kalniete, następnie w 2004 został mianowany komisarzem ds. energii w pierwszej komisji José Barroso. W drugiej komisji tegoż przewodniczącego od 2010 do 2014 pełnił funkcję komisarza ds. rozwoju.

W czerwcu 2016 został przewodniczącym centroprawicowej partii Jedność, zastępując na tej funkcji Solvitę Āboltiņę[2]. Funkcję partyjną sprawował do sierpnia 2017[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piebalgs stājies Komunistiskajā partijā apzināti ar domu realizēt savus mērķus. diena.lv, 23 marca 2011. [dostęp 2016-05-02]. (łot.).
  2. New leader of Latvia's Unity party calls for reconciliation among members, fresh start. baltictimes.com, 5 czerwca 2016. [dostęp 2016-08-03]. (ang.).
  3. Par "Vienotības" priekšsēdētāju ievēlēts Ašeradens. nra.lv, 19 sierpnia 2017. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]