Andrij Sztoharenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrij Sztoharenko
Андрiй Якович Штогаренко
Imię i nazwisko

Andrij Jakowycz Sztoharenko

Data i miejsce urodzenia

15 października 1902
Nowyje Kajdaki, obecnie część Dniepru

Pochodzenie

ukraińskie

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1992
Kijów

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Cyryla i Metodego (1950-1991)

Andrij Jakowycz Sztoharenko (ukr. Андрiй Якович Штогаренко, ur. 2 października?/15 października 1902 we wsi Nowyje Kajdaki obecnie w składzie Dniepru, zm. 15 listopada 1992 w Kijowie) – ukraiński radziecki kompozytor i pedagog, Ludowy Artysta ZSRR (1972).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. Od dzieciństwa był związany z muzyką, biorąc udział w zespołach ludowych instrumentalistów, uczęszczał też na zajęcia muzyczne podczas nauki w szkole. Zaczął tworzyć w 1931, podczas studiów skomponował kilka chóralnych i wokalnych utworów symfonicznych, w 1936 ukończył studia na Wydziale Kompozytorskim Charkowskiego Instytutu Muzyczno-Dramatycznego. Komponował symfonie, kantaty, suity chóralne i symfoniczne, poematy utwory kameralno-instrumentalne i wokalne, tworząc muzykę pełną emocji, żywiołową i wyróżniającą się wysokim cywilnym patosem. Poza komponowaniem zajmował się aranżacją pieśni ludowych na głos i orkiestrę symfoniczną. W latach wojny ZSRR z Niemcami pieśń chóralna stała się wiodącym gatunkiem jego twórczości. W 1954 został kierownikiem katedry, później profesorem i rektorem konserwatorium. Od 1937 był zastępcą przewodniczącego charkowskiego oddziału Związku Kompozytorów, w 1939 został członkiem zarządu, od 1947 do 1956 był zastępcą przewodniczącego, a 1968-1989 przewodniczącym Zarządu Związku Kompozytorów Ukrainy, jednocześnie od 1948 członkiem Zarządu i sekretarzem Związku Kompozytorów ZSRR. Dzięki jego staraniom w 1962 w Kijowie zorganizowano Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Nikołaja Łysenki. Zasiadał w jury IV i V Międzynarodowego Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w specjalności wokal i fortepian (w 1970 i 1974).

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]