Andriej Ławrow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andriej Ławrow

Pełne imię i nazwisko	Andriej Iwanowicz Ławrow
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1962 Krasnodar
Wzrost	198 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1993–1996 US Ivry Handball 1996–1999 TV Niederwürzbach 1999–2002 RK Zagrzeb 2002–2004 TuS Nettelstedt-Lübbecke 2004 Rhein-Neckar Löwen 2004–2005 MT Melsungen
Odznaczenia

Andriej Iwanowicz Ławrow (ros. Андрей Иванович Лавров, ur. 26 marca 1962 w Krasnodarze) – radziecki/rosyjski piłkarz ręczny, zdobywca złotych medali w 1993 i 1997, zdobywca złotych medali z drużyną na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Seulu jako reprezentant ZSRR. Jako reprezentant Rosji zdobył złoty medal na letnich igrzyskach olimpijskich w Sydney i brązowy medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Występował na pozycji bramkarza.

W 2000 r. został wybrany chorążym reprezentacji Rosji na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

• Mistrzostwa Europy:
  • 1996
  • 1994, 2000
• Mistrzostwa świata:
  • 1993, 1997
  • 1990, 1999
• Igrzyska Olimpijskie:
  • 1988, 1992, 2000
  • 2004

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

• Mistrzostwa Świata:
  • najlepszy bramkarz Mistrzostw Świata 1999

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy (9 lipca 2001)
• Order Honoru (31 sierpnia 1998)