Andrew Cuomo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrew Cuomo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1957
Nowy Jork

56. gubernator Nowego Jorku
Okres

od 1 stycznia 2011
do 24 sierpnia 2021

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

David Paterson

Następca

Kathy Hochul

Sekretarz mieszkalnictwa i rozwoju miast USA
Okres

od 29 stycznia 1997
do 20 stycznia 2001

Poprzednik

Henry Cisneros

Następca

Mel Martinez

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrew Cuomo (wym. [ˈændɹuː ˈkwoʊmoʊ];[1] ur. 6 grudnia 1957 w Nowym Jorku) – amerykański polityk, członek Partii Demokratycznej. W latach 1997–2001 zasiadał w gabinecie prezydenta Billa Clintona jako sekretarz ds. mieszkalnictwa i rozwoju miast. Od 1 stycznia 2011 pełnił urząd gubernatora stanu Nowy Jork. Zrezygnował z pełnienia funkcji z dniem 24 sierpnia 2021 r. w związku z oskarżeniami o molestowanie seksualne.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie i młodość[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Mario Cuomo zajmował wiele stanowisk w rządzie stanowym Nowego Jorku, a w latach 1983–1994 był pierwszym w historii gubernatorem tego stanu pochodzenia włoskiego[2]. Andrew Cuomo studiował prawo na Fordham University oraz w Albany Law School. Już jako student zaangażował się w struktury partyjne Demokratów, zaś w 1982 brał aktywny udział w kampanii gubernatorskiej swojego ojca. Następnie został jednym z jego doradców politycznych za symboliczną stawkę[3]. W 1984 podjął pracę w prokuraturze okręgowej w Nowym Jorku, później przeszedł do prywatnej kancelarii prawnej. W 1986 założył organizację HELP (Housing Enterprise for the Less Privileged), wspierającą budownictwo dla najuboższych. W latach 1990–1993 z nominacji burmistrza miasta Nowy Jork przewodniczył miejskiej komisji ds. bezdomnych.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1993 podjął pracę w federalnym Departamencie Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, początkowo jako jeden z assistant secretaries (co orientacyjnie odpowiada polskiemu wiceministrowi w randze podsekretarza stanu). W 1997 został szefem tego resortu i kierował nim przez całą drugą kadencję prezydenta Clintona, do stycznia 2001 roku[4]. Po odejściu z rządu federalnego, w 2002 roku starał się o nominację Demokratów w wyborach gubernatorskich w Nowym Jorku, lecz ostatecznie zrezygnował, a nominację uzyskał Carl McCall, którego później pokonał w wyborach ubiegający się o reelekcję George Pataki. Nie mając szans na poparcie Demokratów, Cuomo wystartował w tych wyborach jako kandydat maleńkiej Liberalnej Partii Nowego Jorku i uzyskał niespełna 16 tysięcy głosów na ponad 4,7 mln oddanych w całym stanie[5]. W 2006 wystartował w wyborach na stanowisko prokuratora generalnego stanu, tym razem z powodzeniem. Na początku roku 2009, gdy Hillary Clinton musiała zrzec się miejsca w Senacie Stanów Zjednoczonych, ponieważ nie można go łączyć ze stanowiskiem członka rządu (a ona weszła do gabinetu Baracka Obamy jako sekretarz stanu), Cuomo był wymieniany w gronie najpoważniejszych kandydatów do zajęcia jej miejsca[6]. Zgodnie z prawem stanowym, tymczasowego senatora (urzędującego do czasu wyborów uzupełniających) mianuje w takich sytuacjach gubernator stanu. Ostatecznie David Paterson zdecydował się na mianowanie Kirsten Gillibrand[7].

We wrześniu 2009 administracja prezydenta Obamy powiadomiła gubernatora Patersona, że jej preferowanym kandydatem w nadchodzących wyborach będzie Andrew Cuomo[8]. Pod wpływem tych sugestii, a także w związku z własnym stanem zdrowia, Paterson zrezygnował ze startu. W maju 2010 Cuomo uzyskał oficjalną nominację wyborczą Partii Demokratycznej, a w listopadzie 2010 pokonał w wyborach Carla Paladino, Republikanina związanego ze środowiskiem TEA Party. Objął urząd 1 stycznia 2011, minutę po północy (zgodnie z przepisem prawa stanowego, iż kadencja gubernatora rozpoczyna się wraz z początkiem roku).

Jako gubernator stanu Nowy Jork, 22 stycznia 2019 roku zatwierdził ustawę umożliwiającą dokonywanie aborcji nawet w dziewiątym miesiącu ciąży w przypadku podejrzeń zagrożenia zdrowia i życia matki, a także poważnej choroby płodu, przez co spotkał się ze znaczącą krytyką działaczy pro-life. Jako że Cuomo jest katolikiem, biskup Albany, Edward B. Scharfenberger, poruszył kwestię jego ekskomuniki w związku z tą sprawą[9].

Cuomo był przez trzynaście lat żonaty z Kerry Kennedy, córką Roberta F. Kennedy’ego. Mają wspólnie trzy córki (bliźniaczki Cara i Mariah oraz Michaela). Związek zakończył się rozwodem w 2005 roku. W latach 2005-2019 był w nieformalnym związku z Sandrą Lee, autorką książek i programów telewizyjnych o tematyce kulinarnej[10][11].

Andrew Cuomo w grudniu 2020 został oskarżony przez grupę kobiet o szereg niestosownych zachowań m.in. molestowanie i formułowanie nieodpowiednich komentarzy[12]. 28 lutego 2021 prokurator generalna stanu Nowy Jork Letitia James ogłosiła, że zatrudni profesjonalną, zewnętrzną firmę w celu sporządzenia niezależnego raportu[13]. W sierpniu 2021 w opublikowanym dokumencie dowiedziono, że gubernator Cuomo w okresie sprawowania mandatu formułował niestosowne komentarze lub molestował co najmniej 11 kobiet[14]. W miarę rozwoju wydarzeń prezydent Joe Biden, senatorowie stanu Nowy Jork Chuck Schumer i Kirsten Gillibrand, spikerka Izby Reprezentantów Nancy Pelosi oraz burmistrz Nowego Jorku Bill de Blasio sugerowali Cuomo rezygnację. 10 sierpnia 2021 Andrew Cuomo ogłosił, że w ciągu 14 dni ustąpi ze stanowiska gubernatora stanu Nowy Jork[15].

Reakcje na COVID-19 w Nowym Jorku[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2020 roku Nowy Jork został najciężej dotkniętym pandemią COVID-19 stanem Ameryki[16]. W reakcji na nią, jako gubernator stanu Andrew Cuomo podjął szereg radykalnych decyzji – przy pomocy Gwardii Narodowej izolując najpierw hrabstwo New Rochelle na północ od miasta Nowy Jork w którym miały miejsce pierwsze w stanie Nowy Jork na większą skalę stwierdzone przypadki zakażenia wirusem SARS-CoV-2, zamknął wszystkie szkoły publiczne na terenie stanu, a następnie wprowadził stan kwarantanny dla całego miasta Nowy Jork oraz stanu Nowy Jork[17]. Wziął też na siebie pełna odpowiedzialność za podjęte decyzje[17]. Jedną z najbardziej kontrowersyjnych decyzji, która została podjęta 25 marca 2020 roku, było wymuszenie na domach opieki obowiązku przyjmowania zarażonych wirusem osób, a także zabronienie tym domom wykonywania testów na obecność koronawirusa przyjmowanym pensjonariuszom[potrzebny przypis]. W efekcie tej trwającej sześć tygodni polityki, w domach opieki Nowego Jorku zmarło ponad 6000 seniorów[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ John C. Wells: Longman Pronunciation Dictionary. 2008. ISBN 978-1-4058-8118-0.
  2. ↑ Peter Blauner, All Star Family Feud: The Governor's In-Laws Battle Over a Father's Legacy, "New York Magazine", 1989-02-13 [dostęp 2011-01-22]
  3. ↑ Patrice O'Shaughnessy, Andrew Cuomo: From Horror on the Hudson to Democrats' chosen son, "New York Daily News", 2009-09-27 [dostęp 2011-01-22]
  4. ↑ Biogram na stronie Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast [dostęp 2011-01-22]
  5. ↑ Oficjalne wyniki. elections.state.ny.us. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-28)]. wyborów gubernatorskich w stanie Nowy Jork w 2002 roku [dostęp 2011-01-22]
  6. ↑ Danny Hakim, Wishing and Hoping for Clinton's Seat, "The New York Times", 2007-10-04 [dostęp 2011-01-22]
  7. ↑ Alan Silverleib,N.Y. governor names Clinton successor, CNN, 2009-01-23 [dostęp 2011-01-22]
  8. ↑ James T. Madore,Obama cordial but cool to Gov. Paterson, newsday.com, 2009-09-21 [dostęp 2011-01-22]
  9. ↑ Daniel Bochen, USA: nowe radykalnie liberalne prawo aborcyjne w Nowym Jorku. Aborcja możliwa nawet w ostatnim dniu ciąży [online], wiadomosci.wp.pl, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-02-06] (pol.).
  10. ↑ AG Andrew Dating Foodie, "The New York Post", 2008-12-08 [dostęp 2011-01-22]
  11. ↑ Adam Carlson: Lifestyle Icon Sandra Lee and New York Gov. Andrew Cuomo Split After 14 Years. [w:] people.com [on-line]. 2019-09-25. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  12. ↑ Cuomo apologizes for 'insensitive' comments, turns over sexual harassment investigation to AG's office [online], NBC News [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  13. ↑ Emma Newburger, New York Attorney General to oversee investigation into Cuomo sexual harassment allegations [online], CNBC, 28 lutego 2021 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  14. ↑ Jimmy Vielkind, Biden Calls on Cuomo to Resign Over Sexual Harassment Report, „Wall Street Journal”, 4 sierpnia 2021, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  15. ↑ Luis Ferré-Sadurní, Cuomo Resigns Amid Scandals, Ending Decade-Long Run in Disgrace, „The New York Times”, 10 sierpnia 2021, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  16. ↑ Coronavirus: New York Governor Andrew Cuomo says early signs show social distancing may be working. scmp.com. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  17. ↑ a b In coronavirus crisis' [on line]
  18. ↑ Steve Scalise, Gov. Cuomo can’t dodge accountability for nursing home deaths forever, New York Post, 24-06-2020 [dostęp 2020-07-23]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lista obecnych gubernatorów w Stanach Zjednoczonych
Gabinet Williama J. Clintona (1993–2001)

Prezydent
Wiceprezydent
Szefowie departamentów
Pozostali członkowie gabinetu

Pieczęć prezydenta USA

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrew_Cuomo&oldid=70821941”