Andrej Sládkovič – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrej Sládkovič
Imię i nazwisko	Ondrej Braxatoris
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1820 ; Austria, Krupina
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1872 ; Austro-Węgry, Radvaň nad Hronom
Narodowość	słowacka
Dziedzina sztuki	poezja
Epoka	romantyzm
	Ważne dzieła
	Maryna (1846); Detvan (1853);

Andrej Sládkovič (właśc. Ondrej Braxatoris^[1], pseudonimy: Andrej Braxatoris-Sládkovič, Ondřej Krasyslav Sládkovič; ur. 30 marca 1820 w Krupinie, zm. 20 kwietnia 1872 w miejscowości Radvaň nad Hronom) – romantyczny poeta słowacki, zaliczany do tzw. generacji štúrowców (słow. štúrovci), zwolennik krzewienia uczuć patriotycznych oraz języka słowackiego. Wraz z Samem Chalupką, Jánem Bottem i Jankiem Kráľem należy do najwybitniejszych poetów epoki słowackiego romantyzmu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sládkovič urodził się w niezamożnej rodzinie protestanckiej. Studiował teologię oraz filozofię w Preszburgu (Bratysława), gdzie zetknął się z twórczością publicysty i poety Ľudovíta Štúra. W młodości pisywał głównie wiersze utrzymane w duchu poezji romantycznej (był pod silnym wpływem twórczości Mickiewicza), jednakże sławę oraz miano poety narodowego przyniósł mu poemat dygresyjny zatytułowany Maryna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Leksykon Poetów, s. 268.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Janusz Termer, Leksykon Poetów: dla szkół i miłośników poezji. wyd. 2. (uzupełnione), Warszawa: ISKRY 1999, 350 s., ISBN 83-207-1618-7.

[1] Leksykon Poetów, s. 268.

[1]