Amy Pieters – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amy Pieters
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1991
Haarlem

Wzrost

164 cm

Informacje klubowe
Klub

SD Worx

Dorobek medalowy
Kolarstwo torowe
Reprezentacja  Holandia
Mistrzostwa świata
złoto Pruszków 2019 Madison
złoto Berlin 2020 Madison
złoto Roubaix 2021 Madison
srebro Apeldoorn 2018 Madison
Kolarstwo szosowe
Mistrzostwa świata
złoto Harrogate 2019 Druż. na czas
Boels-Dolmans
Mistrzostwa świata
srebro Bergen 2017 Druż. na czas
srebro Innsbruck 2018 Druż. na czas

Amy Pieters (ur. 1 czerwca 1991 w Haarlem) – holenderska kolarka szosowa i torowa, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2006 roku, kiedy zdobyła złote medale w: indywidualnej jeździe na czas juniorek na szosowych mistrzostwach Holandii oraz w omnium juniorek na torowych mistrzostwach kraju. W 2008 roku zdobyła brązowy medal w wyścigu punktowym juniorek na torowych mistrzostwach Europy w Pruszkowie, a podczas mistrzostw Europy w 2014 roku zwyciężyła w indywidualnym wyścigu na dochodzenie. Na torowych mistrzostwach Europy w Berlinie w październiku 2017 roku zdobyła brązowy medal w madisonie, a miesiąc wcześniej razem z zespołem Boels-Dolmans wywalczyła srebrny medal w drużynowej jeździe na czas na szosowych mistrzostwach świata w Bergen. Rok później była druga w madisonie na mistrzostwach świata w Apeldoorn, a podczas szosowych mistrzostw świata w Innsbrucku wraz z zespołem Boels-Dolmans zajęła też drugie miejsce w drużynowej jeździe na czas. W 2019 roku zwyciężyła w madisonie na mistrzostwach świata w Pruszkowie oraz w drużynowej jeździe na czas i wyścigu ze startu wspólnego podczas mistrzostw Europy w Alkmaar. Zwycięstwa w madisonie odniosła także na MŚ w Berlinie (2020) i MŚ w Roubaix (2021), a na szosowych mistrzostwach świata w Harrogate (2019), już w barwach Holandii, zdobyła złoto drużynowej jeździe na czas.

Wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku, gdzie zajęła szóste miejsce w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Tokio w 2020 roku, gdzie była czwarta w madisonie.

Ponadto wygrała między innymi Omloop Het Nieuwsblad w 2014 roku, Dwars door Vlaanderen w latach 2014-2016, Ronde van Drenthe i Grand Prix de Plouay w 2018 roku, Open de Suède Vårgårda w latach 2017 i 2018 oraz Nokere Koerse w 2021 roku.

Jej ojciec Peter Pieters[1] oraz wujek Sjaak Pieters[2] także byli kolarzami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]