Ambasadorowie Stanów Zjednoczonych w Polsce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce
Ambassador of the United States to Poland
Ilustracja
Flaga Ambasadora Stanów Zjednoczonych
Stanowisko
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1871, 1919, 1945

Pierwszy

Hugh Gibson

Obecny

Mark Brzezinski

Siedziba

Ambasada Stanów Zjednoczonych w Warszawie

Strona internetowa
Pieczęć Ambasady Stanów Zjednoczonych w Warszawie
Rezydencja Ambasadorów Stanów Zjednoczonych w Warszawie
Prezydent Polski Lech Kaczyński przyjmuje list uwierzytelniający od nowego ambasadora USA w Polsce Lee A. Feinsteina, 20 października 2009

Ambasadorowie Stanów Zjednoczonych w Polsceprzedstawiciele dyplomatyczni w randze ambasadora, stojący na czele misji dyplomatycznych Stanów Zjednoczonych w Polsce[1], mianowani przez Prezydenta USA, za radą i zgodą Senatu[2]. Głównymi celami ich misji są ochrona i promocja amerykańskich interesów w Polsce oraz rozwijanie obustronnych stosunków gospodarczo-społecznych poprzez kontakty z władzami polskimi oraz z polskim biznesem, organizacjami pozarządowymi, instytucjami oświatowo-naukowymi, społecznymi i mediami[3].

Początki stosunków dyplomatycznych[edytuj | edytuj kod]

Historia amerykańskich przedstawicielstw dyplomatycznych na ziemiach polskich rozpoczęła się w 1871 roku, kiedy w Warszawie (znajdującej się wtedy w zaborze rosyjskim) otworzono pierwszy konsulat Stanów Zjednoczonych. Placówka ta została zamknięta podczas I wojny światowej, w 1917 roku, po wypowiedzeniu przez Stany Zjednoczone wojny Niemcom, które wtedy okupowały Warszawę. W styczniu 1919 roku, po uznaniu przez USA niepodległości Polski, nawiązano pomiędzy obydwoma krajami oficjalne stosunki dyplomatyczne. Cztery miesiące później, 2 maja 1919 roku, amerykański polityk i dyplomata Hugh S. Gibson przedłożył polskim władzom list uwierzytelniający, zostając pierwszym przedstawicielem Stanów Zjednoczonych w Polsce w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego[4]. Począwszy od 1930 roku szefowie misji dyplomatycznych w Polsce rezydowali jako tytularni ambasadorzy. Na pierwszego w historii amerykańskiego ambasadora w Polsce mianowany został Alexander Moore, były ambasador USA w Hiszpanii i w Peru, który jednak z powodu nagłej śmierci jeszcze przed złożeniem przysięgi nigdy nie objął swojej funkcji[5]. Na stanowisku zastąpił go pionier amerykańskiej automobilistyki i polityk John Willys[6].

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Wybuch II wojny światowej nie spowodował zawieszenia polsko-amerykańskich stosunków dyplomatycznych. 5 września 1939 roku, aktualnie rezydujący w Polsce ambasador USA Anthony Biddle Jr przeniósł się do Paryża (kilka dni później Francja stała się również miejscem schronienia dla Polskiego Rządu na uchodźstwie[7]). Po upadku Francji w 1940 roku, polski rząd ewakuował się do Londynu, wraz z nim do Anglii wyjechał Anthony Biddle, który dostał akredytację rządu USA na reprezentowanie go w stosunkach dyplomatycznych z przebywającymi również na uchodźstwie w Londynie rządami Belgii, Czechosłowacji, Grecji, Luksemburga, Holandii, Norwegii i Jugosławii[4]. Biddle opuścił Londyn w 1943 roku, by jako generał Armii Stanów Zjednoczonych wziąć udział w wojnie[8], ale do jej końca zastępował go Rudolf Schoenfeld jako chargé d’affaires ad interim[9].

Placówki dyplomatyczne po wojnie[edytuj | edytuj kod]

Wraz z końcem wojny, w wyniku porozumień jałtańskich Stany Zjednoczone wycofały swoje poparcie dla rządu na uchodźstwie, sankcjonując działalność Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej[10]. 5 lipca 1945 roku, ambasada amerykańska przy polskim rządzie w Londynie została zamknięta[11]. 31 lipca 1945 roku wznowiła działalność ambasada w Warszawie, ambasadorem został przedwojenny sekretarz placówki Arthur Lane. Rok później, w 1946 roku, zostały w Polsce otworzone dwie amerykańskie placówki konsularne: 16 stycznia w Poznaniu i 1 lipca w Krakowie. Obydwie placówki działają do dziś, chociaż okresowo ich działalność była zawieszana[4][12]. W latach 1945–1950 funkcjonowała też placówka konsularna w Gdańsku.

Kadencje ambasadorów USA w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Lata rezydowania Portret Imię i nazwisko / Tytuł Data złożenia

listu uwierzytelniającego

1919–1924 Hugh S. Gibson

Minister Pełnomocny

2 maja 1919
1924–1925 Alfred J. Pearson

Minister Pełnomocny

26 czerwca 1924
1925–1929 John B. Stetson Jr.

Minister Pełnomocny

29 sierpnia 1925
1930–1932 John N. Willys

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

24 maja 1930
1932–1933 Ferdinand Lammot Belin

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

13 grudnia 1932
1933–1937 John C. Cudahy

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

6 września 1933
1937–1943 Anthony J. Drexel Biddle Jr.

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

2 czerwca 1937
1945 – 1947 Arthur Bliss Lane

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

4 sierpnia 1945
1947–1948 Stanton Griffis

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

9 lipca 1947
1948–1950 Waldemar J. Gallman

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

15 października 1948
1950–1955 Joseph Flack

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

30 listopada 1950
1955–1957 Joseph E. Jacobs

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

23 maja 1955
1957–1961 Jacob D. Beam

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

9 sierpnia 1957
1962–1965 John M. Cabot

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

2 marca 1962
1965–1968 John A. Gronouski

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

7 grudnia 1965
1968–1972 Walter J. Stoessel Jr.

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

12 września 1968
1973–1978 Richard T. Davies

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

5 stycznia 1973
1978–1980 William E. Schaufele

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

30 marca 1978
1980–1983 Francis J. Meehan

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

27 października 1980
1988–1990 John R. Davis Jr.

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

17 marca 1988
1990–1993 Thomas W. Simons Jr.

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

11 września 1990
1993–1997 Nicholas A. Rey

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

21 grudnia 1993
1997–2000 Daniel Fried

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

27 listopada 1997
2000–2004 Christopher R. Hill

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

27 lipca 2000
2004–2009 Victor H. Ashe

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

17 sierpnia 2004
2009–2012 Lee A. Feinstein

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

20 października 2009
2012–2015 Stephen Mull

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

8 listopada 2012
2015–2018 Paul W. Jones

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

11 września 2015
2018–2021 Georgette Mosbacher

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

6 września 2018
od 2022 Mark Brzezinski

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

19 stycznia 2022

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Departament Stanu USA: Ambasada USA w Warszawie. pl.usembassy.gov. [dostęp 2018-08-27]. (pol.).
  2. § 3942. Appointments by the President. law.cornell.edu. [dostęp 2010-07-11]. (ang.).
  3. Departament Stanu USA: Sekcje i Biura. pl.usembassy.gov. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
  4. a b c Departament Stanu USA: A Guide to the United States’ History of Recognition, Diplomatic, and Consular Relations, by Country, since 1776: Poland. history.state.gov. [dostęp 2010-07-10]. (ang.).
  5. Departament Stanu USA: Alexander Pollock Moore (1867–1930). history.state.gov. [dostęp 2010-07-10]. (ang.).
  6. Curtis Redgap: John North Willys, Automotive Pioneer. www.allpar.com. [dostęp 2010-07-10]. (ang.).
  7. Rząd Polski na Emigracji: 1939–1986. pilsudski.org. [dostęp 2010-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-18)]. (pol.).
  8. Michael Robert Patterson: Anthony Joseph Drexel Biddle Jr.. arlingtoncemetery.net. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
  9. Elmer Plischke: [http://books.google.pl/books?id=idBzGjwjVGIC&printsec=frontcover&dq=U.S.+Department+of+State:+a+reference+history&source=bl&ots=xwPqOfH_wC&sig=ew6FO2_VCiSb8IPzbbvCithmZKo&hl=pl&ei=X9g4TLYo0_c54seo8QU&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBMQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false U.S. Department of State: a reference history]. USA: Greenwood Press, 1999, s. 323. ISBN 978-0313291265.
  10. Jarosław Szarek: Najnowsza historia Polaków: Kalendarium. rp.pl. [dostęp 2010-07-10]. (pol.).
  11. Sławomir Cenckiewicz: Oskar Lange po stronie Sowietów. rp.pl. [dostęp 2010-07-11]. (pol.).
  12. Urzędy konsularne w Polsce. msz.gov.pl. [dostęp 2010-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]