Amati – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amati – rodzina włoskich lutników działających w XVI i XVII w. w Cremonie. Oprócz skrzypiec budowali altówki i wiolonczele. Instrumenty te dzięki swemu szlachetnemu brzmieniu mają obecnie bezcenną wartość.

Czołowi przedstawiciele rodziny[edytuj | edytuj kod]

Andrea Amati[edytuj | edytuj kod]

Andrea Amati (przed 1511–przed 1580) to założyciel kremońskiej szkoły lutniczej i pierwszy jej członek, którego instrumenty zachowały się do dzisiaj. Najprawdopodobniej to on ukształtował obecny kształt instrumentów smyczkowych. Jego dzieła odznaczają się elegancją i zachowaniem zasad geometrii.

Antonio i Girolamo Amati[edytuj | edytuj kod]

Następcy Andrei, Antonio Amati (przed 1540–przed 1640) i Girolamo (Hieronymus) Amati (1561–1630), znani jako „bracia Amati”, wprowadzili znaczące zmiany w konstrukcji instrumentów, między innymi udoskonalili otwory rezonansowe (efy). Prawdopodobnie to oni zapoczątkowali budowę altówki jako instrumentu altowego, a nie tenorowego.

Nicola Amati[edytuj | edytuj kod]

Syn Girolama, najsłynniejszy z rodziny Amatich

 Osobny artykuł: Nicola Amati.

Girolamo (Hieronymus II) Amati[edytuj | edytuj kod]

Syn Nicola, ostatni twórca z rodziny żył w latach 1649–1740. W sztuce budowy instrumentów przewyższył go Antonio Stradivari.