Alla prima – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alla prima, in. fa presto (wł. alla prima – za pierwszym razem) – technika malowania, odnosząca się głównie do malarstwa olejnego, polegająca na kładzeniu farb bezpośrednio na zaprawie, bez przygotowywania podmalówki i rysunku. Obrazy takie tworzone są dość szybko, często za jednym posiedzeniem[1]. Często także, choć nie zawsze, widać na nich wyraźne ślady pracy – pociągnięcia pędzla i zacieki.

Technikę alla prima stosowano od XVII wieku, jednak jej popularność wzrosła w XVIII i zwłaszcza XIX wieku. Na początku wieku XX technika przestała ograniczać się do malarstwa olejnego i objęła także akwarele (w tym przypadku farba jest mocno rozrzedzona).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marc. McCutcheon: Descriptionar. New York, NY: Facts On File, 2010, s. 51. ISBN 978-0-8160-7946-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 10, seria: Historia Sztuki. Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-62095-59-9.