Alina Afanasjew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alina Afanasjew
Imię i nazwisko

Ronczewska, Ronczewska-Afanasjew

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1930
Wilno

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 2018
Sopot

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Dziedzina sztuki

literatura dla dzieci i młodzieży, scenariusz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Alina Afanasjew lub Ronczewska-Afanasjew, z d. Alina Ronczewska (ur. 27 czerwca 1930 w Puszkarni koło Wilna[a][1], zm. 17 czerwca 2018 w Sopocie) – polska artystka, scenograf teatralny i telewizyjny, autorka bajek, scenariuszy

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1945 roku zamieszkała w Sopocie. Jej rodzicami byli Włodzimierz, pracownik branży turystycznej "Orbis" i Olga, nauczycielka[2]. Jej bratem-bliźniakiem był aktor Ryszard Ronczewski[3]. W 1957 roku poślubiła Jerzego Afanasjewa[4].

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, dyplom na Wydziale Malarstwa w 1961. Podjęła pracę Teatrze Muzycznym w Gdyni jako scenograf[2]. Autorka scenografii do sztuk w teatrach m.in. w Łodzi[5], Warszawie, Trójmieście oraz przedstawień Teatru Telewizji Polskiej[4]. W latach 1959–1965 wraz z mężem prowadziła teatr pantonimy „Cyrk rodziny Afanasjeff”[6].

Członek Związku Polskich Artystów Plastyków; w latach 1963–1983 w składzie Rady Artystycznej Zarządu Głównego Sekcji Scenografii, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich od 1989, Związku Artystów Scen Polskich od 1969, I.T.I. od 1974, Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS) od 1965, NSZZ „Solidarność” od 1981. Była członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 roku w Gdyni w 1980[7]. Radna Miasta Sopotu w latach 1990–1996; przez okres siedmiu lat przewodniczyła w Radzie Miasta Komisji Kultury.

Pochowana została na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera F5-3-6)[8].

Grób Jerzego i Aliny Afanasjewów na cmentarzu katolickim w Sopocie

Utwory dla dzieci[edytuj | edytuj kod]

  • Czarodziejski młyn (z mężem) (1961, 1970, 1975, 1986)
  • Księżycowe sny (1971, 1985)
  • Babcia i słoń (z mężem) (1972, 1987)

Inne utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Uwięziona kolęda (1991) pamiętnik
  • Książęta i żebracy (2003) wspomnienia
  • Dobry wieczór, błaźnie (z mężem) (1959, 1962)
  • Pancernik Potiomkin (z mężem) (1968)
  • Kot z pawim ogonem (z mężem) (1971, 1973, 1976, 1978)
  • Czerwony kaczorek (z mężem) (1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1976, 1984, 1985) słuchowiska

Ważniejsze nagrody[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Obecnie Puszkarnia jest częścią Wilna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Alina Afanasjew w bazie filmpolski.pl.
  2. ↑ a b Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gdańsku [online], old2.wbpg.org.pl [dostęp 2022-03-28].
  3. ↑ l, Zmarł Ryszard Ronczewski - wybitny trójmiejski aktor i reżyser zakaził się koronawirusem [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2022-03-28] (pol.).
  4. ↑ a b ALINA AFANASJEW - PDF Darmowe pobieranie [online], docplayer.pl [dostęp 2022-03-29].
  5. ↑ Bliźniaki z Wenecji, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2022-03-29].
  6. ↑ Afanasjew Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-29].
  7. ↑ Alina Afanasjew.
  8. ↑ śp. Alina Afanasjew
  9. ↑ Laureaci medalu księcia Mściwoja II – Gdańsk – Biuletyn Informacji Publicznej [online], web.archive.org, 24 września 2015 [dostęp 2019-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
  10. ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).
  11. ↑ AFANASJEW ALINA – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2019-12-07].
  12. ↑ Odznaczenia Pro Ecclesia et Populo Archidiecezji Gdańskiej za rok 2011 rozdane! [online], web.archive.org, 7 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alina_Afanasjew&oldid=70235262”