Alfred Fedecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfred Fedecki (ur. 1857 w Żytomierzu, zm. 21 lipca 1902 w Mińsku) - jeden z najznakomitszych fotografików Ukrainy pochodzenia polskiego końca XIX i początku XX w.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Alfred Fedecki urodził się w 1857 roku w Żytomierzu w polskiej rodzinie. Wykształcenie fotograficzne zdobył w Akademii Sztuki w Wiedniu. Pracę zawodową rozpoczął w Kijowie pod kierunkiem znakomitego fotografika, Włodzimierza Wysockiego. Następnie w 1886 r. otworzył własne atelier fotograficzne w Charkowie. W swojej samodzielnej pracy artystycznej Fedecki zaczął odchodzić od obowiązującej statycznej „rodzinnej” kompozycji zdjęcia w kierunku „malarskiego” portretowania osób. Nowatorskie, jak na owe czasy, zdjęcia przyniosły artyście dużą popularność oraz liczne nagrody na krajowych i zagranicznych wystawach. Jego wysokie umiejętności doceniły czołowe osobistości życia politycznego i artystycznego. Znane są fotograficzne portrety carów – Aleksandra III i Mikołaja II, prawosławnego duchownego – ojca Jana Kronsztackiego, kompozytorów – Piotra Czajkowskiego i Konstantego Gorskiego. Współpracował z wieloma wydawnictwami, a jego prace były zamieszczane w najbardziej poczytnych czasopismach w Moskwie i Petersburgu. A.Fedecki interesował się także wszelkimi nowościami technicznymi, które starał się wykorzystywać w fotografii. Często w swojej pracy eksperymentował, m.in. podjął próby zapisywania dźwięków, zastosowania artystycznego fotografii rentgenowskiej, wykonywał pierwsze kolorowe fotografie, a także jako pierwszy w ówczesnym imperium rosyjskim zorganizował publiczny pokaz kinematograficzny w Charkowie w dniu 2 grudnia 1896 r. Zmarł w Mińsku. Pochowany został w Charkowie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Żur M., Mysławski W., Alfred Fedecki (1857-1902). Fragmenty biografii, [w:] Diaspora polska w Charkowie – historia i współczesność, Charków 2004, s. 182.
  • Michał Żur, Charków w losach i życiu Polaków. Alfred Fedecki, [w:] "Polonia Charkowa", nr 4 z 2003 r., s. 11 i 13.