Alfonso de la Cueva-Benavides y Mendoza-Carrillo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfonso de la Cueva-Benavides y Mendoza-Carrillo

Kardynał biskup
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1574 Bedmar y Garcíez
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 1655 Malaga
Biskup Malagi
Okres sprawowania	1648–1655
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	23 października 1644
Kreacja kardynalska	5 września 1622 Grzegorz XV
Kościół tytularny	Diecezja Palestrina
Multimedia w Wikimedia Commons

Alfonso de la Cueva-Benavides y Mendoza-Carrillo (ur. 25 lipca 1574 w Bedmar y Garcíez, zm. 10 sierpnia 1655 w Maladze) – hiszpański kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 lipca 1574 w Bedmar y Garcíez, jako syn Luisa de Cuevy Benavidesa i Elviry de Mendoza-Carrillo y Cárdenas^[1]. W młodości wybrał karierę wojskową i został głównodowodzącym na Wyspach Kanaryjskich^[1]. W latach 1606–1614 był ambasadorem Hiszpanii w Republice Weneckiej, a gdy uzyskał nominację kardynalską został też protonotariuszem apostolskim^[1]. 5 września 1622 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santi Silvestro e Martino ai Monti^[2]. W okresie 1635–1636 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1]. 9 lipca 1635 został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Santa Balbina^[2]. 17 października 1644 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina, a sześć dni później przyjął sakrę^[2]. W 1648 został biskupem Malagi, jednak dopiero po trzech latach objął diecezję^[1]. Zmarł 10 sierpnia 1655 w Maladze^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]